Κωλέττ

Ατυχήσαν διαδικτυακόν (ιντερνάσιοναλ) ρομάντσο


Μιά μέρα εις το Ιντερνέτ
Γνωρίστηκα με τη Κωλέτ
Τουρκάλα, διάβαζε Χουριέτ
Και έβλεπε μονάχα ΝΕΤ

Εις το χωριό της φρόντιζε, μονάχη μιά γελάδα
Και γνωριμίες ήθελε, να κάνει στην Ελλάδα

Αρχίσαμε με τα ιμέϊλ
Να σχολιάζουμε Κουρτ Βέϊλ
Να λέμε γιά τον Τσιπ και Ντέηλ
Γιά παραμύθια και γιά τέϊλ

Γράφω «διαβάζω Λάρρυ Κουλ
Ακούω τραγούδια του Σουγιούλ
Στο θέατρο το παίζω κουλ
Θέλω να πάω Ισταμπούλ»

Γράφει «εγώ χανούμ μπουρέκ
Τρώω της σοκολάτας κέ(ι)κ
Με λίγο παγωτό εκμέκ
Θέλω να πάω στο Κεμπέκ»

Είδα πως μεσ’ στις διαφορές
Κοινές χαράσσονται γραμμές
«Ας διώξουμε τις εμμονές
Γείτονες είμαστε, μαθές»

Συμφώνησε με μιά λαχτάρα
«Είμαι», μου γράφει, « μιά κουκλάρα
Πίνω το γάλα απ’ τη καρδάρα
Κτενίζομαι χωρίς τσατσάρα»

«Μη το τραβάμε πιό πολύ
ταξίδι κάνω αστραπή
η σχέση η ιμελιακή
να γίνει πιό προσωπική»

Μου γράφει «έρχομαι πρωΐ
Μ’αεροπορική γραμμή
Την Τουρκ Χαβά Γιολαρί
Θα είσαι άραγε εκεί ;»

Της έδωσα ένα ραντεβού
Εις την πλατεία του Συγγρού
Μου γράφει «έρχομαι ντουγρού
Γιά σένα εγώ πάω παντού»

Ξεσκόνισα τα τουρκικά
Που ήξερα από παλιά
«Χος γκελντίν, μπρε φουκαρά»
Μα και στη τσέπη μπιτ παρά

Το φίλο τόνε λεν γιαβρούμ
Τη φιλενάδα γκιούλ χανούμ
Και το παζάρι γιουσουρούμ
Να κάνω εντύπωση να’ ουμ

Το φαγητό, ατζέμ πιλάφι
Και τη παρέα μας σινάφι
Το τραπεζίτη λεν σαράφη
Κιτάπια λέν’ αυτά που γράφει»

Μα κι’ η Κωλέτ στη διαδρομή
Τη γλώσσα την ελληνική
Μελέταγε πάρα πολύ
Να κάνει εντύπωση καλή

«Παιδί το λένε το τσογλάν
Και παλαμίδα το καλκάν
Μπρέ Ελληνάρα τον Γιουνάν
Και στεναχώρια το αμάν

Αποθηκούλα το ντουλάπι
Τον άτακτο τον λεν ζουλάπι
Μαυρούλη λένε τον αράπη
Και καταπότιον το χάπι

Εδώ θα πρέπει να σταθώ
Και να προσέξω όσο μπορώ
Γιατί μπορεί να εκτεθώ
Το θέμα είναι εθνικό

Το σεξ, το μη κανονικό
το λένε οθωμανικό
εμείς το λέμε ελληνικό
μη πάει ο νους σας στο κακό

αλλά μπορεί να μπερδεφτούμε
όταν την άκρη πά’ να βρούμε
ερίζουν οι ιστορικοί
γιά την ονομασία αυτή»

Αμέσως στέλνει μήνυμα, από το κινητό της
Και τοποθέτηση ζητά, από το σύντροφό της

«Λοιπόν εγώ θα το τολμήσω
Κάθετα να το διευκρινήσω
Και έρχομαι να σε ρωτήσω
Γιά τη προσέγγιση από πίσω

Οταν προβείς σε συνουσία
Δίνεις μεγάλη σημασία
Εις την σωστήν ονομασία
Η είσαι σκέτη αφασία ;»

Οταν το είδα στην οθόνη
Και με το βλέμμα να θολώνει
Αισθάνθηκα στο παντελόνι
Όλο το σώμα να ιδρώνει

Τι άραγε θέλει να πει
Και μου μιλά γιά το πιπί
Μεγάλη νοιώθω εγώ ντροπή
Να με νομίζουν απρεπή

Δεν θέλω νάχω φλυαρίες
Μα ούτε κι’άλλες ιστορίες
Με όσες άσεμνες κυρίες
Εχουν ακόμα απορίες

Λοιπόν κτυπώ στο κινητό
Ο,τι νομίζω εγώ σωστό
Στο ερώτημα δεν απαντώ
Αλλά της λέω ένα ρητό :

«Ανοίξατε το λεξικό
-να είναι ευρωπαϊκό-
Και βρείτε το κανονικό
Όνομα πούχει το ...κοκό

Δεν είναι τούρκου ισμαήλ
Ούτε του έλληνα του μπίλ
μα απ’ τη χώρα του Δανιήλ
προέρχεται , το Ισραήλ

Και ίσως καταλάβετε στον ρουν της ιστορίας
Πως δεν θα γίνει ένωση Ευρώπης και Τουρκίας»