Στο καβούκι μου

Τα κείμενα της καθημερινότητας θα δημοσιεύονται στο εξής στον Βερνάρδο τον ερημίτη, στην διεύθυνση : http://gerimitiis.blogspot.gr/

Ποιήματα θα βρείτε στην ποιηματοποίηση

ενώ

Πεζά και διηγήματα στην διηγηματοποίηση

...

Τι δεν είναι και τι είναι το gpoint'sbreeze

Δεν είναι χώρος που προωθεί έμμεσα ή άμεσα διαφημίσεις.
Δεν είναι χώρος που θα σας προωθήσει σε άλλα μπλογκς πλην των άλλων του δημιουργού της.
Δεν είναι χώρος που θα σας υποχρεώσει ν' ακούσετε την μουσική που αρέσει στον δημιουργό του.

Είναι ένας χώρος που σέβεται την σκέψη και την ελληνική γλώσσα.
Είναι ένας χώρος που προσπαθεί να σέβεται τους επισκέπτες του και τον εαυτό του.



Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2008

Αριθμολογικά



Γνωριστείτε με το καινούργιο έτος


To 2009



Το 2009 μπορεί να γραφτεί σαν άθροισμα τετραγώνων
40x40 + 20x20 + 3x3 = 1600 + 400 + 9 = 2009

To 2009 μπορεί να γραφτεί και σαν διαφορά τετραγώνων

45x45 - 4x4 = 2025 - 16 = 2009

Aκόμη μπορει να αναλυθεί σε γινόμενο πρώτων παραγόντων
2009 = 7x 287 = 7x7x41
ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ 2009

Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2008

Το τέλος των ευτυχισμένων ονείρων


Νομίζω, όπως τάφερε ο χρόνος
καλύτερα από ποίημα η σιωπή

Μα αν ήταν το δικό σου, όμως ;
Λάθος πιστεύεις ότι δεν θα σου συμβεί

Θάρθει στιγμή που στ' όνειρό σου θα συμβαίνει
που δεν θα ξέρεις το καλό και το κακό
πάντα στα όνειρά σου θα υποφέρεις
αφού δεν έκανες στο ξύπνιο το σωστό

Κι' αν στη ζωή ο θάνατος του ήταν ένας
στα όνειρά σου θάναι καθημερινός
σαν ταυτισμένος με παιδί των Εξαρχείων
και χτυπημένος θα σου φαίνεται ο γιός

Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2008

ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ

Ενα κείμενο που δεν διεκδικεί καμμία πατρότητα. Μπορείτε να του αλλάξετε όποια σημεία θέλετε να αφαιρέσετε ή να προσθέσετε δικά σας.Απλά βοηθείστε το στην διαδρομή του

( ΟΔΟΔΕΙΚΤΗΣ ΠΡΟΣ ΕΝΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΜΕΛΛΟΝ )


    ΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ Ο ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ – Ο ΠΑΛΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΘΑΜΜΕΝΟΣ ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΗ ΣΚΟΝΗ ΤΗΣ ΠΛΗΞΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ
    ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ ΑΠΕΚΔΥΟΜΕΘΑ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΜΑΣ ΔΕΡΜΑ – ΟΛΟΓΥΜΝΟΙ ΚΙ ΩΡΑΙΟΙ ΩΣ ΟΝΕΙΡΑ ΕΑΡΙΝΑ, ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΠΡΟΣ AYTO ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΑΝΕΡΩΘΕΙ ΑΚΟΜΑ
    ΚΥΟΦΟΡΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΜΑΣ – ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ
    ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΜΕ ΣΤΟ ΑΠΕΙΡΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΙΡΙΔΙΖΟΥΣΕΣ ΠΟΜΦΟΛΥΓΕΣ ΤΩΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ ΜΑΣ – ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΤΟΠΟ ΝΑ ΑΠΟΙΚΗΣΟΥΜΕ
    ΠΑΡΑΞΕΝΟΙ ΧΥΜΟΙ ΑΝΕΒΑΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗ ΓΗ – ΔΙΑΠΕΡΝΟΥΝ ΤΑ ΠΕΛΜΑΤΑ, ΑΝΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤ’ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΣΩΜΑΤΑ, ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ ΣΕ ΑΠΡΟΣΔΟΚΗΤΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ – ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΤΗ ΝΕΑ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΠΕΡΙ ΚΟΣΜΟΥ
    Η ΠΙΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΝΟΗΜΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
    ΓΚΡΕΜΙΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΓΕΦΥΡΕΣ “ΠΑΡΕΛΘΟΝ” ΚΑΙ “ΜΕΛΛΟΝ” – ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΡΟΜΑΖΕΙ ΤΟ ΧΑΟΣ ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΑΣ – ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΜΕΤΕΩΡΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ ΤΟΥ “ΤΩΡΑ”
    ΙΔΕΕΣ-ΜΟΛΟΤΩΦ ΠΥΡΠΟΛΟΥΝ ΤΑ ΜΥΑΛΑ – ΠΡΟΣΟΧΗ! ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΥΛΕΚΤΑ ΑΠ’ ΤΗ ΒΕΝΖΙΝΗ
    ΘΡΥΜΜΑΤΙΖΟΥΜΕ ΤΗ ΒΙΤΡΙΝΑ ΤΟΥ ΕΓΩΙΣΜΟΥ – ΚΑΙΜΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΜΕ Ο,ΤΙ ΦΥΛΑΚΙΖΕΙ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΜΑΣ
    ΟΙ ΚΡΑΥΓΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΤΟΜΑΤΑ ΜΑΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΓΑΝΤΙΑ ΚΛΑΔΙΑ –ΔΕΣΤΕ! ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝΟΥΝ ΣΧΟΙΝΙΑ – ΚΑΝΟΥΝ ΚΟΥΝΙΑ – ΓΕΛΟΥΝ ΚΑΙ ΚΡΕΜΟΥΝ ΕΝΑΝ ΧΟΝΤΡΟ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ
    ΠΩ΄Σ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΝΑ ΔΙΚΑΣΕΙ ΤΗΝ ΑΘΩΩΤΗΤΑ; – Η ΑΘΩΩΤΗΤΑ ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ ΣΕ ΑΧΡΗΣΤΙΑ ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
    ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΦΕΡΕΤΡΑ – Η ΤΑΞΗ, ΤΑ ΣΤΑΥΡΩΜΕΝΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΤΟΥΣ
    ΔΕΣΤΕ! – ΤΑ ΔΑΧΤΥΛΑ ΜΑΣ ΕΓΙΝΑΝ ΦΛΟΓΕΣ! ΨΗΛΑΦΟΥΝ ΤΑ ΣΚΟΤΑΔΙΑ
    ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΑΓΡΑΦΟ – ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΡΑΤΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΣΤΥΛΟ
    Η “ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ” ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ – ΞΑΦΝΙΚΑ ΣΧΙΖΕΙ ΤΟ ΦΟΡΕΜΑ ΤΟΥ – ΤΑ ΣΤΗΘΗ ΤΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ ΚΑΙ ΠΕΤΟΥΝ – ΣΤΗ ΘΕΑ ΤΟΥ ΑΙΔΟΙΟΥ ΤΟΥ ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΞΟΥΣΙΕΣ ΑΝΑΤΡΕΠΟΝΤΑΙ
    ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΣΤΕΝΟΜΥΑΛΟΥΣ: ΠΕΤΑΞΤΕ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΣΑΣ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ – ΑΦΗΣΤΕ ΚΕΝΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΑΣ, ΝΑ ’ΡΘΟΥΝ ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ ΝΑ ΦΩΛΙΑΣΟΥΝ – ΝΑ ’ΡΘΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Η ΑΝΟΙΞΗ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ!
    ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ: ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ – ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ. Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ – ΤΩΡΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ – ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΕΝΤΟΣ ΜΑΣ
    ΜΕ ΒΟΓΓΗΤΑ, ΣΚΟΤΑΔΙΑ, ΔΑΚΡΥΑ, ΚΡΟΤΟΥΣ, ΚΡΑΥΓΕΣ, ΛΑΜΨΕΙΣ, ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΟΥΜΕ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΠΟΥΜΕ ΑΥΡΙΟ ΤΟ ΠΙΟ ΤΡΥΦΕΡΟ, “Σ’ ΑΓΑΠΩ”
    ΜΕ ΤΑ ΚΟΥΡΕΛΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΛΙΑΧΤΩΝ ΜΑΣ, Ο ΑΝΕΜΟΣ ΡΑΒΕΙ ΤΟ ΦΟΡΕΜΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ
    ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΝΑ ΦΟΒΑΣΤΕ – ΝΑ ΦΟΒΑΣΤΕ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ – ΓΙΑΤΙ Ο,ΤΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΦΟΒΑΣΤΕ, ΑΥΤΟ ΑΝΑΠΟΤΡΕΠΤΑ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ
    ΦΟΒΑΣΤΕ ΓΙΑΤΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΑΤΕ – ΕΙΣΤΕ ΕΝΑ ΑΝΟΥΣΙΟ ΟΝΕΙΡΟ – ΜΟΛΙΣ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΘΑ ΔΙΑΛΥΘΕΙΤΕ ΣΑΝ ΠΡΩΙΝΗ ΟΜΙΧΛΗ – Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΑΚΟΜΑ
    ΘΑ ’ΡΘΕΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΚΟΙΤΑΖΟΥΜΕ ΤΑ ΧΑΡΤΟΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΤΙ ΜΑΣ ΧΡΗΣΙΜΕΥΑΝ
    ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΟΥΜΕ ΑΠΑΞ ΔΙΑ ΠΑΝΤΟΣ: Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΧΩΡΙΣ ΕΜΑΣ – ΕΜΕΙΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΗΝ (ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ) – Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΡΟΥΦΑΕΙ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΜΑΣ – ΛΕΗΛΑΤΕΙ ΤΗ ΖΩΗ
    ΔΟΚΙΜΑΣΤΕ ΤΟ, ΠΕΤΥΧΑΙΝΕΙ! ΕΜΦΑΝΙΣΤΕ ΚΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΝΟΙΓΟΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΒΛΕΦΑΡΑ
    ΖΩ ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ, ΑΝΑ ΠΑΣΑ ΣΤΙΓΜΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΩ ΚΟΣΜΟΥΣ – Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ Ή ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΗΤΙΚΗ, Ή ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ
    ΔΕΣΤΕ! ΜΕΣΑ ΑΠ’ ΤΟΥΣ ΚΑΠΝΟΥΣ ΤΩΝ ΔΑΚΡΥΓΟΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΥΡΠΟΛΗΜΕΝΩΝ ΚΤΙΡΙΩΝ, ΔΙΑΒΑΙΝΕΙ ΑΤΑΡΑΧΗ Η ΣΕΛΗΝΗ – ΑΦΟΥΓΚΡΑΣΤΕΙΤΕ! ΜΕΣΑ ΑΠ’ ΤΟΥΣ ΚΡΟΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ, ΚΑΠΟΙΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΕΝΑ ΑΠΟΚΟΣΜΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ
    ΧΡΟΝΙΑ ΚΟΥΚΟΥΛΩΜΕΝΟΣ ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΙΣ ΒΡΩΜΙΚΕΣ ΚΟΥΒΕΡΤΕΣ ΤΗΣ ΑΝΙΑΣ, ΔΕΝ ΕΥΡΙΣΚΑ ΛΟΓΟ ΝΑ ΣΗΚΩΘΩ ΑΠ’ ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ – ΞΑΦΝΙΚΑ ΘΥΜΗΘΗΚΑ ΟΤΙ ΕΙΧΑ ΝΑ ΦΤΙΑΞΩ ΕΝΑΝ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΠΕΤΑΧΤΗΚΑ ΟΡΘΙΟΣ
ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΟΕΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ, ΕΧΕΙ ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ – ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΖΕΤΑΙ ΟΤΙ ΖΕΙ

Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2008

Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους

......................... χαλί να με πατήσεις.........................



Μετά ήρθε η αγάπη μου περπατώντας στα τέσσερα και μου μίλησε γιά τα όνειρά της. Κοιτώντας με ίσια στα μάτια χωρίς το παραμικρό βλεφάρισμα και φέρνοντας την ανάσα της κοντά στην δική μου. Τα είπε όλα χωρίς δισταγμό, χωρίς την παραμικρή διάθεση επιβολής ή υποταγής, εστιάζοντας εκεί που το ένστικτό της την οδηγούσε. Ηταν καιρός γιατί πολύ είχα φορτώσει με την συμπεριφορά της. Δεν είναι δυνατόν να με κοιτάζει σαν μολυσμένο κάθε φορά που συναντάω έναν αξιόλογο άνθρωπο, η ζηλιάρα.
Ζηλιαρόγατα της φώναξα και το εννούσα. Κι' αυτή το ...εννοούσε.
Χώθηκε στην αγκαλιά μου και φιλιώσαμε. Ετσι απλά.

Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2008

Με όμικρον ή με ωμέγα ;


Νταρντανα η μισώ-το-ξέκωλο ή Νταρντάνα η μισό-ξέκoλο

Προαιώνιο πρόβλημα

Ηταν άραγε δύο ; Μήπως δύο σε μία ; Μήπως μόνο μία διχασμένη αλλά όχι σχιζοφρενική προσωπικότητα ;

Εξωτερικά έμοιαζαν τόσο πολύ, μα τόσο πολύ σαν δυό σταγόνες νερό αλλά στην συμπεριφορά τους χαρακτηριστικό ήταν πως η μία λάτρευε ο,τι μισούσε η άλλη. Η μία μισούσε το ξέκωλο, η άλλη ήταν ξέκωλο. Και ήτανε μοναδικές, καμμία άλλη δεν είχε την ιδιότυπη αυτή σωματοκατασκευή που ο λαός αποκαλεί νταρντάνα δηλαδή ψηλοκάπουλη και μεγαλόσωμη γυναίκα όπως ψηλά ήταν τα πλαϊνά τοιχία σε κάποια εμπορικά ιστιοφόρα που στα ιταλικά τα λέγανε tartana και από κει πέρασε η λέξη στα επτάνησα και στα λιμάνια που συναλλασσότουσαν με γενοβέζους και βενετσιάνους γιά να καταλήξει να χαρακτηρίζει γυναίκες- πάντοτε οι ναυτικοί βλέπουν τα πλοία σαν γυναίκες.

Το διχασμένο της προσωπικότητας της, αν ήταν μία, ή οι εντελώς ανάποδοι βίοι-αν ήταν δύο- φαινότανε και από το γεγονός ότι ενώ γεννήθηκε δίπλα στο κύμα επέλεξε να ζει σε βουνό, ίσως γιά να δικαιολογήσει γνωστή παροιμία, ίσως ήθελε να μιμηθεί τον προφήτη Ηλία - μεγάλη η χάρη του.

Υπήρχε βέβαια και μιά άλλη θεωρία πως γεννηθείσα ορεσιβία κατήλθεν παρά θιν’ αλός ακολουθούσα ετέραν παροιμίαν αλλά εις το ληξιαρχείον δεν ευρέθησαν τα σχετικά χρυσόβουλα και έγγραφα που θα μπορούσαν να στηρίξουν μιά τέτοια εκδοχή. Εξ άλλου σημασία δεν έχει ο τόπος γέννησης αλλά οι σκέψεις και οι δράσεις της δισυπόστατης κυρίας.

Αβυσσος βέβαια το μυαλό μιάς γυναίκας, κατα μείζονα λόγο δύο γυναικών, έστω και σε συσκευασία μίας...

Διότι ορισμένες ενέργειες της είχαν τέτοια αντίφαση μέσα τους που θα βραχυκύκλωναν ακόμα και κομπιούτερ. Από την μία αγωνιζότανε γιά ισότητα και ίσες ευκαιρίες σε όλα τα παιδιά, αλλά από την άλλη δεν ήθελε το δικό της να ακολουθήσει «παρακατιανά» επαγγέλματα όπως αυτό που περιφρονητικά αποκαλούσε στα γαλλικά φλικ. Στ’ αμερικάνικα βέβαια το αποκαλούσαν καπ, αλλά καπ δεν λένε και το φλυτζάνι – γαμώ την προφορά μου, γαμώ ;.Στα ελληνικά δεν μπορούσε καν να το προφέρει, τέτοια κολούμπρα της έφερνε απλά και μόνο η αναφορά αυτού του επαγγέλματος, της συντάραζε όλο της το είναι.

Οσον αφορά τώρα άλλες καταστάσεις σεβότανε την ησυχία ενός πικραμένου, αλλά και δεν θα έχανε την ευκαιρία να βρει ακροατήριο στο όνομά του, είχε και ένα μπλογκ να θρέψει...

Ισως μιά αιτία να ήταν οι επιδράσεις από το κομπιούτερ. Η μία ήταν η κάτω παύλα, συνειρμικά και συγκεκομμένα την αποκαλούσε «κ-αύλα»και η άλλη ήταν το com. Λάτρευε ότι είχε com. Το θεωρούσε ανώτερο και ...κομ ιλ φω- θυμότανε τα γαλλικά της, το πιάνο της, την καλή κοινωνία του χωριού της. Μετά την έπιανε το λαϊκό της και σκυλόβριζε τις υπόλοιπες κυρίες που ήταν στο βεληνεκές της μέχρι να ηρεμήσει αλλά δεν είχε σημασία. Εν συνεχεία έπαιζε μόνη της μπιρίμπα. Σε δύο ταμπλό.

Της ήταν αδύνατον να εξηγήσει γιατί όταν κέρδιζε ο ένας εαυτός της έχανε ο άλλος – ήταν και αδυνατούλα στα μαθηματικά. Ηταν όμως (ή νόμιζε ότι ήταν) καλή στα ελληνικά και στα οικοκυρικά και αυτό της ήταν αρκετό.

Η Νταρντάνα Μισωτοξέκωλο ή Μισοξέκολο παρουσίαζε μιά επιφανειακή αταραξία, ήξερε καλά να κρύβει τις ανασφάλειες της. Πρακτικά το μόνο που δεν ήξερε ήταν αν έπρεπε να το γράφει με όμικρον ή με ωμέγα

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008

Αν δεν το κάνετε,, σκεφτείτε το τουλάχιστον

. Αφήστε την λάσπη εδώ, σκουπίστε τα πόδια σας
.
.

Ζούμε στην Ελλάδα, μιά χώρα που έχει "άγραφους κανόνες". Ενας από αυτούς είναι ότι από την χούντα και μετά κάποιος κερδίζει τις εκλογές δυό φορές συνέχεια και πάντα με το ίδιο σκεπτικό "να φύγει ο προηγούμενος".
Ετσι ψηφίσανε δυό φορές "εθνάρχη" να φύγει η χούντα, αντρέα να μπει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας η δεξιά, μητσοτάκη (ναι αυτόν που όλη η ελλάδα αποκαλούσε ¨κάθαρμα¨ στις βασιλικές ίντριγκες του 60) να φύγει το ζιβάγκο, σημίτη να φύγει ο μητσοτάκης και κωστάκη (sic) να φύγει το κακό πασόκ.
Τώρα ετοιμάζονται να ψηφίσουν γιωργάκη (sic) να φύγει η κυβέρνηση των σκανδάλων και των αυτοκτονιών.
Ελάχιστοι συνειδητοποιούν ότι έτσι παίζεται το παιχνίδι του δικομματισμού. Ψηφίζουν γιά να φύγει ο κακός...τον χειρότερο. Κοντεύουμε να φτάσουμε στον πάτο. Αυτή την φορά όπως ξαναέγραψα όλοι είναι βέβαιοι ότι η επόμενη κυβέρνηση θα είναι χειρότερη, τελείωσαν και οι φρούδες ελπίδες, τι ελπίδες να προσφέρουν οι χωρίς οράματα ηγέτες και τα αποστειρωμένα στελέχη ; Νομοτελειακά φθάσαμε σ' αυτούς λόγω του προαναφερόμενου σκεπτικού στις εκλογές, ποτέ δεν ψάξαμε τον καλύτερο, τυφλωμένοι από την επιθυμία να φύγει ο κυβερνών.
Η καινούργια κυβέρνηση θα κάνει ακόμα μεγαλύτερα σκάνδαλα και θα "αθωώνεται" από τα σκάνδαλα της προηγούμενης με το ακλόνητο επιχείρημα "γιά κοίτα ποιός μιλά" που το βλέπουμε και τώρα σε κάθε σκάνδαλο (ομόλογα, siemens, βατοπαίδι)
Τι μπορούμε να περιμένουμε από τις καινούργιες εκλογές ;
Ευχή το τέλος του δικομματισμού, αποφεύγοντας όπως ο διάβολος το λιβάνι τα δυό μεγάλα κόμματα αλλά κυριώτερο αφού δεν μπορούμε να τα διώξουμε να τα αλλάξουμε, να τα βελτιώσουμε. Αυτή είναι μιά δύσκολη υπόθεση γιά να την εμπιστευθούμε στους πολιτκούς, απαιτείται μαζική συμμετοχή και όχι κομματικά καπελλώματα. Απαίτηση γιά οικουμενική κυβέρνηση και όχι επιμέρους συμφωνίες μεταξύ των κομμάτων. Απλή (επιτέλους) αναλογική γιά να αποφεύγεται η αλαζονεία της εξουσίας. Ξήλωμα των ανίκανων και βρώμικων στελεχών χωρίς φόβο κομματικής φθοράς διότι με απλή αναλογική υποβαθμίζεται η αξία των κομματικών παραγόντων και του κάθε κουκοδήμου μέσα στη βουλή. Να μπορεί κάθε βουλευτής να φηψίζει κατά συνείδηση και όχι σαν"αρνί μέσα στο μαντρί, έξω το τρώει ο λύκος". Να εκλείψει ο μπαμπούλας της λίστας στις εκλογές από τους αρχηγούς των μεγάλων κομμάτων, σε περίπτωση πρόωρων εκλογών, που εκβιάζει ψήφο εμπιστοσύνης σε παραπαίουσες κυβερνήσεις
Θα ήταν ευχής έργον την απλή αναλογική να την απαιτήσουν από τις ηγεσίες τους οι βάσεις των μεγάλων κομμάτων στηρίζοντας σε αντίθετη περίπτωση τα μικρά κόμματα που έχουν δεσμευθεί γιά την εφαρμογή της.
Αν δεν το κάνετε, σκεφτείτε το τουλάχιστο. Καλό θα σας κάνει.

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008

Η αποθέωση της Μπουρδολογίας

Θαυμάστε δήλωση :
Προκόπης Παυλόπουλος, υπουργός Εσωτερικών (πηγή in.gr, 9/12/08
«Θα κάνουμε αυτό που πρέπει και εκείνοι οι οποίοι δρουν όπως δρουν, θα πρέπει να θυμηθούν ότι εκτίθενται και ότι αυτό που κάνουν το κάνουν για να εξυπηρετήσουν ιδιοτελείς στόχους για τους οποίους δεν θέλω περισσότερο να αναφερθώ»
Θαυμάστε και δημοσιογράφους...διότι προφανώς κανένας δεν του είπε "τι μας λες τώρα βρε λεβέντη" φοβούμενος ίσως μήπως και χάσει την πρόσβασή του στον υπουργό. Πιό προσοδοφόρο είναι να αερολογεί κι' αυτός και να παίζει στο προπό διπλή παραλλαγή ποιοί "δρούν όπως δρουν" και τριπλή αυτούς που δεν θέλει να αναφέρει. Εξασφαλίζεται και...η πολυφωνία έτσι.
Δεν είναι βέβαια προνόμιο μόνο του κυβερνώντος χώρου η ακατάσχετη μπουρδολογία. Ολοι σχεδόν οι πολιτικοί χώροι έχουν κατακλυσθεί από πολιτικούς νέων προδιαγραφών που υπόσχονται ότι θα κάνουν "αυτό που πρέπει" (και δεσμεύονται κιόλας) και ότι "θα γίνει αυτό που πρέπει να γίνει"
Φυσικά φαντάζεστε πως αποδίδουν στα καθήκοντά τους τα ανώτερα, μεσαία και κατώτερα στελέχη υπουργείων και οργανισμών όταν λαμβάνουν τέτοιες οδηγίες- κατευθύνσεις. Ο αδύνατος κρίκος της αλυσσίδας κάνει "αυτό που πρέπει" όπως φυσικά το εννοεί αυτός, μερικές φορές τα αποτελέσματα είναι τραγικά

Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2008

Τρία ζευγάρια παπούτσια

Τα παλιά χρόνια οι φωτογράφοι είχαν κάποια κουστούμια να εξυπηρετούν τους πελάτες τους που ήθελαν επίσημη φωτογράφηση. Δεν είχαν όμως παπούτσια, ίσως ήταν ακριβά εκείνη την εποχή. Αν δεν είχε και ο πελάτης, ο φωτογράφος "έκοβε" τα πόδια στην φωτογράφηση

.



Παρατηρούσε τα παπούτσια. Ισως ήταν το πιό ενδιαφέρον στην μικρή συγκέντρωση. Καμμιά δεκαπενταριά αποκομμένοι από την πραγματικότητα αριστεροί, όλοι πάνω από τα –ηντα, ένας δυό συνομήλικες λογοτεχνίζοντες, δυό τρεις ξέμπαρκοι φίλοι των ομιλούντων. Οσοι νεαροί υπήρχανε στον χώρο είχαν τραβηχθεί επιδεικτικά μακριά μέσα την μεγάλη αίθουσα λες και φοβότουσαν μη μολυνθούν. Ηταν αρκετά νεαροί γιά να δηλώσουν από τώρα «αριστεροί» προτιμούσαν την ταμπέλλα του «ανένταχτου» όπως υποτίθεται πως ήταν το τιμώμενο πρόσωπο- το πιό ακριβό από τα τρία ζευγάρια παπούτσια. Ηταν στο χρώμα του κάστανου από ακριβό δέρμα- έκανε μπαμ-και μιά κάτασπρη πολύ χοντρή τρακτερωτή σόλα. Ηταν σαν ένα μικρό φρούριο, ένα άρμα μάχης έτοιμο να προστατέψει το πόδι που ήταν μέσα από κρύο, νερό,λακκούβα, κακοτεχνία και στραβοπάτημα. Σίγουρα είχε πάνω από 500 ευρώ το ζευγάρι, μεγάλη αξία, έτσι κι’ αλλιώς «εξαφάνιζε» την όποια αντίστοιχη του κατόχου, όπου μόνο τ’ ακούρευτα άσπρα μαλλιά του ήταν αξιοπρόσεκτα και αυτά μάλλον με αρνητικό τρόπο. Ισως να έφαιγε το όνομά του, συγκεκομμένο ξενικά προφερόμενο το μικρό του, όχι πρωτότυπο τόχε κι’ ο εραστής διάσημης γαλλίδας τραγουδίστριας, ίσως κι’ αυτός στα νιάτα του να τάφιαξε με καμμιά γαλλίδα τουρίστρια και το καθιέρωσε ή του το επέβαλε η γαλλίς προσπαθώντας να τον «ανεβάσει» κοινωνικά και λογοτεχνικά. Μετά βρέθηκε και ένα επίθετο σκέτο γεωμετρικό σχήμα όπως θα λέγαμε Τραπέζιος ή Ορθογώνιος. Κανείς ποτέ δεν έμαθε αν ήταν το δικό του ή τον κάλυπτε λογοτεχνικά, στην πραγματκότητα κανένας δεν ενδιαφερότανε. Βρέθηκε κάποτε στην μόδα όταν η πολυσυλλεκτικότητα κάποιων κομμάτων έδωσε στέγη σε διάφορους ανένταχτους σοβαρούς και μη, μερικοί το εξαργύρωσαν με ψήγματα δημοσιότητας και γνωριμιών χρήσιμων γιά τα μετέπειτα σκληρά χρόνια όταν η μπογιά έχει πιά ξεθωριάσει και μόνο τα παπούτσια εντυπωσίαζαν όσους δεν θέλανε ντε και καλά να εντυπωσιασθούν. Εδώ βέβαια δεν είχαμε τέτοια περίπτωση όλο το ακροατήριο άκουγε βαρυεστημένα έναν ανούσιο διάλογο μεταξύ δυό μεθυσμένων «προσωπικοτήτων» διανθισμένο με φιλοφρονήσεις που έφερναν αμήχανα χαμόγελα στα στόματα των «κομματικώς» παρευρισκομένων. Μόνο ένας από το ακροατήριο συμμετείχε που και που στην-ο θεός να την κάνει- κουβέντα, προφανώς μεθυσμένος και αυτός αλλά και φίλος τους. Δεν ξεχώριζε όμως από τα παπούτσια του δεν φόραγε τα πανάκριβα μαλακά γκρίζα μοκασίνια που αγκάλιαζαν τρυφερά τα ακριβοκαλτσωμένα πόδια του παρουσιαστή, βουλευτή πλέον της αριστεράς- σημείον των καιρών και του εκλογικού νόμου. Πολλές πιά οι έδρες κι’ άντε να βρεις στελέχη επώνυμα. Ξεπέσανε στους δημοσιογράφους όπως έκαναν και τα μεγάλα κόμματα, τουλάχιστον αυτοί έκαναν τους ηλικιωμένους να μην έχουν και πολύ μέλλον – κάτι κι’ αυτό. Η ιδιότητα του βουλευτή προσθέτει χαίτη λευκή στον τράχηλο και φαβορίτα α λα σταμάτη κόκκοτα -σαράντα χρόνια μετά- στις παρειές. Δερμάτινο σακάκι- το δέρμα αντιλόπη- και αντίστοιχο μαλακό παπούτσι, τρυφερό όπως τρυφερά φερότανε στους ψηφοφόρους μέχρι να του ζητήσουν κάτι. Εδώ φαινότανε η βουλευτική απειρία του : δεν υποσχότανε λαγούς με πετραχείλια όπως οι επαγγελματίες του είδους αλλά δήλωνε αναρμόδιος και έστριβε εντέχνως να συνεχίσει το πιοτό του.
Το τρίτο άξιο λόγου και χρημάτων ζευγάρι παπούτσια ανήκε σε ακραιφνή ακροδεξιό παγιδευμένο εδώ και χρόνια στο Πασόκ από τότε που τούδωσε ψωμί. Εχοντας κάποιο φιλότιμο θεωρούσε υποχρέωσή του να ψηφίζει τους διαδόχους του σωτήρα του Αντρέα και να κάνει παρέα με αριστερούς κατά το πρότυπο των στελεχών του κινήματος. Από την άλλη βέβαια είχε βαρεθεί την στενοκεφαλιά των ομοϊδεατών του και του άρεσε να χαζεύει τις πιό όμορφες γκόμενες του χώρου και τις ατέλειωτες θεωρίες των αριστερών. Επειδή δεν καταλάβαινε τίποτε του φαινότανε ότι λέγανε σπουδαία πράγματα κι’ έκλεβε δυό τρεις φράσεις να τις πει αλλού και να εντυπωσιάσει. Γιατί όποτε μίλαγε και ειδικά σε γυναίκες, πάντα μίλαγε γιά τον πιό καταπληκτικό άνθρωπο που είχε γνωρίσει, το πιό καταπληκτικό έργο που είχε δει, το πιό καταπλητικό βιβλίο που είχε διαβάσει. Οταν δεν τούβγαινε τίποτε ήταν ικανός να αναφέρει τον πιό καταπληκτικό νεροχύτη που έπλυνε τα χέρια του. Βέβαια το μόνο καταπληκτικό που είχε επάνω του ήταν οι πανάκριβες μπότες που φτάνανε μέχρι τα μισα στο καλάμι του, τράβαγε όπως καθότανε ψηλά το παντελόνι του γιά να φαίνονται.
Αυτά τα τρία ζευγάρια παπούτσια αξιζαν περισσότερο από τα περίπου είκοσι που φόραγαν οι ακροατές, το διαισθανότανε, δεν ήταν θέμα υπολογισμών. Οταν αφηρημένοι, μ’ ένα χαζό χαμόγελο ευτυχίας ακούνε δυό επώνυμους μεθυσμένους να σιγανοπαραληρούν πως είναι δυνατόν ακριβό παπούτσι να σταθεί στα πόδια τους ;

Κωλοπετσωμένη Ωδή στον γνωστόν-άγνωστον συγγραφέα

Κωλοπετσωμένη
Φοβερή λέξη. Απ’ αυτές που ο λαός βάζει όλη την σοφία του γιά να αποδώσει αυτό που θέλει. Μιά σύνθετη λέξη σοφή γράμμα προς γράμμα ή κομμάτι προς κομμάτι αν αντέχεις τις μυρουδιές.
Δεν έχει πέτσα λέει ο λαός γιά τον αναίσθητο άνθρωπο, αλλιώς χοντρόπετσο, διότι η λέξη πέτσα παραπέμπει σε λεπτή άρα και ευαίσθητη επιφάνεια, μεταφορικά λεπτή ψυχή.
Η λέξη κώλος σαν πρώτο συνθετικό έχει την έννοια του ευτελούς, παραδείγματος χάριν κωλόχαρτο λέμε το πτυχίο ανώτατης σχολής εφ’ όσον δεν μας εξασφαλίζει τα προς το ζειν ή την έννοια του κακού όπως φαίνεται στην λέξη κωλόπαιδο,
Αρα η κωλοπετσωμένη είναι ευαίσθητη, αντιλαμβάνεται τα πάντα, αλλά αντιδρά προς ίδιον όφελος και όχι γιά το κοινό καλό

Παύση γιά να ανακαλέσετε στην μνήμη σας κωλοπετσωμένες γυναίκες από το περιβάλλον σας

- Την βρήκες έεε;
- Τι ; κι’ άλλη ;
- Τόσες πολλές ;
- Μην κοιτάς στον καθρέπτη, σου είπα !!

Τέλος της παύσης

Βασικά έχουμε δύο βασικές κατηγορίες κωλοπετσωμένων γυναικών, είναι οι χαρούμενες και οι τεθλιμμένες.
Οι χαρούμενες είναι πάντα μέσα στην καλή χαρά, μοιράζουν φιλιά και φιλοφρονήσεις παντού, υπόσχονται τα πάντα στους πάντες και συγχρόνως κοιτάζουν υπόγεια ποιόν μπορούν να «αρμέξουν». Υποκρίνονται τους άνετους και ανοικτούς χαρακτήρες ώστε να εισχωρήσουν σε μιά παρέα και να εντοπίσουν τα αδύνατα σημεία του στόχου. Χαρακτηριστικό τους η (ανοίκεια) οικειότητα με ανθρώπους που καλά-καλά δεν γνωρίζουν.
Υποχρεωτικά αλλάζουν κάθε τόσο περιβάλλον, άμα αρμέξεις μιά γελάδα πρέπει να περάσουν κάποιες ώρες για να ξανακατεβάσει γάλα.

Οι τεθλιμμένες αντίθετα προβάλλουν συνεχώς ανύπαρκτα προβλήματα και έχουν μάλλον σταθερό κύκλο. Προσφέρουν φύκια για μεταξωτές κορδέλλες στα θύματά τους τα οποία είναι συνήθως άτομα μικρότερης σωματικής ή πνευματικής ηλικίας. Οι περισσότεροι που υποστηρίζουν τον θεσμό της βασιλείας ήθελαν να είναι βασιλιάδες αλλά λόγω αντικειμενικων δυσκολιών δεν μπορούν. Επιλέγουν τότε ένα άλλο άτομο να είναι στον θρόνο τους, πολλές φορές μια τεθλιμμένη κωλοπετσωμένη, το προτιμούν από το να μην υπάρχει θρόνος,
Τέτοιες κωλοπετσωμένες περιβάλλουν με μύθους το πρόσωπό τους, το θεωρούν κέντρο του κόσμου, αδικημένο από τους «σκοτεινούς κύκλους» και δημιουργούνε γύρω τους μιά «αυλή» από ψωνισμένα άτομα που προσπαθούν να λύσουν τα ανύπαρκτα προβλήματα της κωλοπετσωμένης. Ενδιαμέσως την εξυπηρετούν στις επιδιώξεις της.
Τα προβλήματα πρέπει να είναι ανύπαρκτα γιατί τα υπαρκτά μπορεί και να λυθούν οπότε χαλάει το όλο σκηνικό, αυτή είναι η τέχνη της τεθλιμμένης κωλοπετσωμένης

Τέλος υπάρχει και μιά τρίτη κατηγορία, απόρροια της μόδας της εποχής μας. Ισως έχετε προσέξει την μανία να σκίζονται τα παντελόνια σε διάφορα σημεία γιά λόγους μόδας. Σε μερικές περιπτώσεις λείπουν ολόκληρα κομμάτια και καλύπτονται εσωτερικά από άλλο κομμάτι υφάσματος ή και δέρματος.
Ενα τέτοιο κομμάτι δέρματος σε επίμαχο οπίσθιο σημείο θα μπορούσε άνετα να προσάψει τον χαρακτηρισμό της κωλοπετσωμένης στην κάτοχο.


Δημοσιεύθηκε στον λογόκηπο στις 7/12/2008και σχολιάσθηκε

από Akis στις Κυριακή, Δεκέμβριος 07 @ 06:00:40 EET
(Πληροφορίες Χρήστη )
δεν το ήξερα ότι αυτή είναι η ετυμολογία!

ωραίο G -έχεις πετύχει κάμποσες τέτοιες μάλλον...

από Nikareti (aftokaitoallo@gmail.com) στις Παρασκευή, Δεκέμβριος 12 @ 09:15:05 EET
(Πληροφορίες Χρήστη | Journal)
έχω την εντύπωση πως οι τεθλιμμένες δεν είναι κωλοπετσωμένες, αλλά σκέτα καραβολεμένες κι η θλίψη χωρίς να είναι fake πότε τις βγάζει κερδισμένες πότε χαμένες.

στο χαμένες τώρα, δηλαδή χαμένες καραβολεμένες, εκεί ίσως βρει κανείς και κωλοπετσωμένες. οι άλλες χαζολυπούμενες.

από jenny στις Σάββατο, Δεκέμβριος 13 @ 23:34:03 EET
(Πληροφορίες Χρήστη )
Gpoint se evharisto gia tin perigrafi ke tin dievkrinisi ton lexeon.Mu anixes ta matia gia mia ekfrasi tin opian dyskolevomuna na katalavo.Na ise kala!

Πλησιάζουνε τα κάλαντα, είναι της μόδας οι ωδές νομίζω

Μεγάλε, είσαι μεγάλος συγγραφεύς
Μόνο σταμάτα γιά να πάρουμε αέρα
Δεν σου περνάει μιά στιγμή απ’ το μυαλό
Ότι... στ’ αρχίδια μας τι γίνεται κει πέρα ;

Αναμασάς τα ίδια καθημερινά
Μιά λεπτομέρεια φοβάσαι μήν ξεχάσεις
Είναι σα νάφαγες πολύ στα πεταχτά
Και να φοβάσαι μη σ’ ακούσουν όταν κλάσεις

Τζάμπα διστάζεις είναι ίδια με κλανιές
Τ’ «αριστουργήματα» που όλο κατεβάζεις
Σαν τα κινέζικα τα ρούχα τα φτηνά
Που με συχνότητα μεγάλη τα αλλάζεις

Τέχνη στο γράψιμο δεν έχεις τελικά
Το ν’ αντιγράφεις ξακουστούς δεν είναι τέχνη
Σ’ όσους το ξέρουν και το σκέπασμα τραβούν
Αυτό που μένει ανυπόφορα τους ζέχνει

Κι αν σε λυπούνται πέντε-δέκα κολητοί
Και δεν σου λεν ποτέ στα ίσα τι συμβαίνει
Μη παίρνεις θάρρος, μην εκτίθεσαι πολύ
Και ποταμό ψάχνεις μετά να σε ξεπλένει

Γιατί ακριβαίνει όσο πάει το νερό
Πολυτιμώτερο των αγαθών μας μοιάζει
Μη το ξοδεύουμε στην βρώμα των γραπτών
Και διψασμένους να μας τρώει το μαράζι .

Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008

Ωδή στον πικραμένο βάζελο

Συνιστάται η παρακολούθηση του συνημμένου βίντεο για την καλύτερη κατανόηση του πονήματος

www.youtube.com/watch?v=k1UOtQdi7yQ&feature=related

Αν βάζατε κανένα γκολ
όπως μου βγαίνουν στίχοι
μπορει και στο πρωτάθλημα
να είχατε μιά τύχη

Μα με Τεν Κάτε οδηγό
για πρόεδρο... πατέρα
και με το Γκούμα αρχηγό
θα δείτε άπρη μέρα;

Μέτρα βαθμούς και διαφορές
κι' αυτή την εβδομάδα
θα είχαμε λιγότερη
αν είχατε ομάδα

Γκέλα δεν ήταν μόνο αυτή
θα έλθει κι' άλλη, κι' άλλη
θα βλέπετε την κορυφή
μονάχα με το κυάλι

Οσο έχετε προπονητή
τον φοβερό Τεν Κάτε
θα φταίνε πάντα οι σεισμοί
μα και αι μαύραι γάται !

Κι΄οταν κοιμάται ο Θεός
θα κλέβετε την νίκη
δεν παίζετε ποδόσφαιρο
αλλά καλό ξυλίκι

Δώδεκα χρόνια φούμαρα
τρώτε μέσα στη μάπα
ομάδα για να γίνετε
σας λείπει ένα Κάπα

Πάρτο λοιπόν απόφαση
τα νιάτα σου πριν χάσεις
και γίνε βέρος ΠΑΟΚ g's
τις γκέλες να ξεχάσεις

Οσο γιά το πρωτάθλημα
ρώτα τις χαρτορρίκτρες
το παίρνουν όσοι έχουνε
μαζί τους τις σφυρίκτρες

Ο Βύντρα(*) κάνει πέναλτυ
κι' όλοι χαμογελάνε
την κόκκινη να δείξουνε
οι διαιτητές ξεχνάνε

Το οφσάϊτ το κατήργησαν
μεσ' στο Καραϊσκάκη
Το πέναλτυ στον Μπάρκογλου(**)
το είδανε ...χαδάκι

Οχι ότι θ' άλλαζε το σκορ
στις δύο περιπτώσεις
μα είναι...απ' τα χρωστούμενα
οι τακτικές οι δόσεις

Την ίδια ώρα στην Φυλή(***)
παίζουνε με τα χέρια
του ρέφερυ στα μάτια του
βάλανε βουλοκέρια

αλλά του ΠΑΟΚ τον λαό
τον τρέμει και ο Αδης
κι' ο πιτσιρίκος σκόραρε
ο Αθανασιάδης

Κατάλαβε αγόρι μου
ποιά είν' η διαφορά μας
εμεις δεν χαραμίζουμε
γιά πλάκα την καρδιά μας

Κι' όποιος μέσα στο γήπεδο
δεν δίνει όσα μπορέσει
στην ενδεκάδα δεν θα βρει
ποτέ του μία θέση

Το δείξαμε στον τελικό
με τ' Ολυμπιακάκι(****)
το έδειξε κι' η Εθνική
με γίγα Ζαγοράκη(*****)

Γι ' αυτό γιά τ' αποτέλεσμα
δεν πρόκειται να σκάσουμε
τίποτε να μην έχουμε,
τίποτε δεν θα χάσουμε

Παρηγοριά σας έμεινε

μονάχα η Ευρώπη

όπου όλοι σας υποτιμούν

τους τιμωρεί το τόπι

Ομως στα φυλλοκάρδια σου

πολύ καλά το ξέρεις

πρωτάθλημα πως γούσταρες

γι' αυτό και υποφέρεις

Σε χαιρετώ εγκάρδια
γιατί είσαι πικραμένος
πρόσεξε την Ανόρθωση
μη γίνεις και...μένος

(*) Αναφορά στο ματς ΠΑΟ - Λεβαδειακός 3-0, φάση στο 85

(**) Ολυμπιακός- Πανιώνιος 4-1φάση στό 60

(***)Θρασύβουλος -ΠΑΟΚ 1-2 φάση ισοφάρισης στο 87

(****) Τελικός κυπέλλου 2001 Ολυμπιακός ΠΑΟΚ 2-4 όπου πρωτοακούσθηκετο σύνθημα "Σήκωσέ το, το...τιμημένο, δεν μπορώ να περιμένω" εννοείται πριν αρχίσει καν το ματς

(*****) Γιούρο 2004