CENTO
Αυτό το είδος ποίησης μου θυμίζει κοσμική γιορτή, του Κηλαηδόνη πάρτυ
- Με πνίγει τούτη η θάλασσα που τόσο αγάπησα
Η τόσο από την ηδονή δοκιμασμένη
Περασμένες μου αγάπες, όνειρα που σβήσανε
Και χάθηκαν μέσα στον ύπνο τους σε πελαγίσιους τάφους
Κάτι αναζητούσανε στην σπηλιά την ανατολική
- Των αθανάτων καίαμεν εξαίσιες εκατόμβες
Ιδέ τα φωσφορίζοντα των ουρανών πελάγη
Μα εσένα μιά παράξενη ζαλάδα σε κινεί
Μη κλαις το μαράζι, μάθε φυλακτό να μη κρεμάς
Μιά στιγμή θα συγκατατεθεί ο καιρός
Η τόσο από την ηδονή δοκιμασμένη
Περασμένες μου αγάπες, όνειρα που σβήσανε
Και χάθηκαν μέσα στον ύπνο τους σε πελαγίσιους τάφους
Κάτι αναζητούσανε στην σπηλιά την ανατολική
- Των αθανάτων καίαμεν εξαίσιες εκατόμβες
Ιδέ τα φωσφορίζοντα των ουρανών πελάγη
Μα εσένα μιά παράξενη ζαλάδα σε κινεί
Μη κλαις το μαράζι, μάθε φυλακτό να μη κρεμάς
Μιά στιγμή θα συγκατατεθεί ο καιρός
Οι στίχοι ανήκουν στα ποιήματα των ακολούθων ποιητών
1. Μάνος Χατζηδάκις, ο κύκλος του C.N.S.2. K. Καβάφης, μέρες του 1901
3. Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, περασμένες μου αγάπες
4. Γ. Σεφέρης, επιφάνια
5. Nikareti, το σπήλαιον
6. Ιακ. Πολυλάς, Ιλιάδα
7. Γ. Σουρής, ο Φασουλής Φιλόσοφος
8. Νικος Καββαδίας, το πούσι
9. Νίκος Γκάτσος, άσπρη μέρα
10. Οδ. Ελύτης, το μονόγραμμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου