Στο καβούκι μου

Τα κείμενα της καθημερινότητας θα δημοσιεύονται στο εξής στον Βερνάρδο τον ερημίτη, στην διεύθυνση : http://gerimitiis.blogspot.gr/

Ποιήματα θα βρείτε στην ποιηματοποίηση

ενώ

Πεζά και διηγήματα στην διηγηματοποίηση

...

Τι δεν είναι και τι είναι το gpoint'sbreeze

Δεν είναι χώρος που προωθεί έμμεσα ή άμεσα διαφημίσεις.
Δεν είναι χώρος που θα σας προωθήσει σε άλλα μπλογκς πλην των άλλων του δημιουργού της.
Δεν είναι χώρος που θα σας υποχρεώσει ν' ακούσετε την μουσική που αρέσει στον δημιουργό του.

Είναι ένας χώρος που σέβεται την σκέψη και την ελληνική γλώσσα.
Είναι ένας χώρος που προσπαθεί να σέβεται τους επισκέπτες του και τον εαυτό του.



Σάββατο 11 Απριλίου 2009

Το πουλί που ξυπνάει πρωΐ

αυτό πιάνει το σκουλήκι λέει η παροιμία και μιά που δυό φορές δεν πρόλαβα να πάρω βιολογικές ντομάτες- είχαν εξαντληθεί- είπα αυτή τη φορά να προλάβω. Δεν συγκινούμαι τόσο από την προέλευση αλλά από την γεύση. Οι κοινές δεν τρώγονται με τίποτε.
Σκάρτες εφτά το πρωΐ λοιπόν ξεπόρτισα με την απριλιάτικη βροχούλα να έχει σταματήσει. Ολα υγρά, πλυμμένα, καθαρά και...έρημα ! Αδεια η πλατεία Κυψέλης ( Κανάρη γιά τους τυπικούς), με τα καλοκλαδεμένα δένδρα και τα λίγα λουλουδάκια στα παρτέρια. Μόνο σημείο ζωής τα δυό-τρία ταξί στη πιάτσα που περιμένουν αγουροξυπνημένο ή ξενυχτισμένο πελάτη. Στο "περίμενε" οι ταξιτζήδες λαγοκοιμούνται.
Κατηφορίζω την Φωκίονος και το απολάμβάνω. Δεν είναι ότι δεν υπάρχει ψυχή, είναι ότι δεν έχει -επιτέλους, μιά φορά- σκυλιά. Θυμάμαι τα λόγια του γερο-Ελίτ "το πρωΐ ή Φωκίονος είναι παράδεισος, το μεσημέρι με τους συνταξιούχους αλλάζει. Το βράδυ γίνεται μπορντέλλο" Το μοναδικό, άσπρο και ακίνητο σκυλί που βλέπω δεν με ενοχλεί καθόλου.

Στα μισά του δρόμου η Δημοτική Αγορά ανοικτή. Κάποιοι ξεφορτώνουν με αργούς ρυθμούς, μπαίνω μέσα, καλημερίζω. πληροφορούμαι ότι η βιολογική λαϊκή αγορά ανοίγει στις εννιά. Τόμπολα. Να γυρίσω βαριέμαι, καφέ έχω πιεί και λόγω πίεσης δεν σηκώνει δεύτερο, τι να κάνω ;

Αποφασίζω να περιμένω. Ψάχνοντας τα σιντί βρήκα ένα ενδιαφέρον. Πολυθρόνα και ακρόαση. Ντύλαν και ξερό ψωμί. Τον άτιμο , σκέφτομαι. Πλησιάζει τα εβδομήντα και ακόμα γράφει τραγούδια. Ακουσα το τελευταίο του εδώ: http://video.newsweek.com/#?t=18540585001&l=25152707
Ακούω Ντύλαν από το 64, γεμάτα 45 χρόνια, όπως λέει και ο τίτλος του δίσκου "Together through life", το τραγούδι είναι το "Feel a change comin' on". Σημαδιακό. λες ;
Η ώρα πήγε οκτώ. Αρχίζει το στρώσιμο των πάγκων.

Σε πιό γρήγορους ρυθμούς τώρα η αγορά παίρνει το χρώμα της. Οπως όλες οι αγορές έχει καλό και κακό πράμα, καλούς και κακούς πωλητες, ή καλύτερα πωλητές και πράμα γιά όλα τα γούστα. Οπως παντού.
Βάζω πίσω το σιντί στη θέση του. Πριν λίγους μήνες υπήρχε μιά πλήρης δισκοθήκη. Σιγά-σιγά τα καλά σιντις εξαφανίστηκαν, κάποιοι ασυνείδητοι τα πήραν γιά το σπίτι ή το αυτοκίνητο. Θα σας πω ένα μυστικό. Το σιντι με τον Ντύλαν έχει ετικέττα από έλληνα τραγουδιστή που δεν τον ξέρει ούτε η μάνα του. Ετσι επιβίωσε !
Το πλεονέκτημα του πρώτου πελάτη είναι ότι μπορεί να διαλέξει από ολόκληρη την πραμάτεια. Αποχωρώ με τον "θησαυρό" μου πριν αρχίσει νά έρχεται ο πολύς ο κόσμος. Δεν ξέρω τι κάνει το πουλί αφού πιάσει το σκουλήκι αλλά εγώ λέω να ξαπλώσω λιγάκι.
Καλημέρα σας και χαιρετισμούς στον Λάζαρο!

1 σχόλιο:

Ευάγγελος είπε...

Σαν πουλί που ξυπνάει πρωί, φίλε Τζι, πήρες τις καλές βιολογικές ντομάτες!... Πού να δεις τι παθαίνουν αυτές τις μέρες τα... έξυπνα πουλιά που ψωνίζουν στις λαϊκές!...