Η γλώσσα που χρησιμοποιήθηκε ήταν η γλώσσα των ψαράδων στην παραλία του Μοσχάτου όπως έχει καταγραφεί στα διηγήματα του Τ. Τσέλου. Το γλωσσάρι στο τέλος βοηθά την καλύτερη κατανόηση του κειμένου.
Την τράτα κάποτ’ έσερνε, τσούρμο του κάπτα Ζέππου
πέρα στον Αγιο Κοσμά, όπου είχε αμμοφυκιάδες
Καλάρανε κι’ εζώνανε μίλι απ ΄τ’ ακροθαλάσσι
και δώστου ντούκες φτιάχνανε με τα μακριά σχοινιά τους
Και σαν ο σάκκος έφτανε βαρύς στην παραλία
μετράγανε τον κόπο τους- ανθρώπινο χαΐρι
Μέσα στο σάκκο μένανε μονάχα όσα ψάρια
διόλου δεν ξεστρατίζανε απ’ τον ντορό της τράτας
Δουλεύαν μόνο σε βυθούς απ’ αμμουδιές, απάγκιους
και διόλου δεν πλησίαζαν όπου ήτανε τροκάδες
Μετά οι τρισκατάρατοι σκαρφίσθηκαν μασίνι
και με την μηχανότρατα βυθούς πολλούς πληγώσαν
Βγάλαν το ψάρι απ’ τις φωλιές, τα τσέμπαλα τσακίσαν
και τόπους προαιώνιους για πάντα καταστρέψαν
Σημάδια σταύρωνε ο ψαράς στον τόπο νάναι απίκο,
ξέρα που πάντα βάσταγε πολύ και πρώτο ψάρι
Το δίχτυ ρίχνει αποβραδύς και την αυγή καλάρει
μην τύχει ψάρι και διαβεί και μπλέξει στα μανά του
Αλλά η τράτα πέρασε νύχτα, έξω απ’ το νόμο
με βίτζια αυτοκινούμενα και μεταξένιο σάκκο
και τον βυθόν εσκούπισεν από γαρίδες, ψάρια.
Τα δίχτυα του σμπαράλιασε, σαν σφικταγκαλιαστήκαν
οι τσαμαδούρες μείνανε και λίγα μέτρα δίχτυ
κουρελιασμένο κρέμεται από τις δυο τις άκρες
Κι’ έμειν’ ο γέρος ο ψαράς με την βρισιά στο στόμα.
Τα δίχτυα του χαλάσανε και το ψωμί του πήραν
Γλωσσάρι
τσούρμο = ομάδα ανθρώπων
καλάρω = η διαδικασία, ρίξιμο και σήκωμα των διχτυών
ντούκες = σωροί από τυλιγμένο σχοινί
χαΐρι = προκοπή
ντορός = χάραγμα πορείας
απάγκιος = ήρεμος, ομαλός
τροκάδα = κομμάτι βυθού με πέτρες, φυτά, σκουλήκια που βαστάει ψάρι
σκαρφίζομαι = εφευρίσκω
μασίνι = μηχάνημα
τσέμπαλα = βυθός με κόκκινα κοράλλια
τόπος = μέρος που κρατάει ψάρι
απίκο = ακριβώς πάνω από τον τόπο
ξέρα = τόπος με καλά ψάρια
μανά = μέρος του διχτυού
βίτζι = γερανός
σμπαραλιάζω = καταστρέφω
τσαμαδούρες = επιπλέουσες σημαδούρες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου