Στο καβούκι μου

Τα κείμενα της καθημερινότητας θα δημοσιεύονται στο εξής στον Βερνάρδο τον ερημίτη, στην διεύθυνση : http://gerimitiis.blogspot.gr/

Ποιήματα θα βρείτε στην ποιηματοποίηση

ενώ

Πεζά και διηγήματα στην διηγηματοποίηση

...

Τι δεν είναι και τι είναι το gpoint'sbreeze

Δεν είναι χώρος που προωθεί έμμεσα ή άμεσα διαφημίσεις.
Δεν είναι χώρος που θα σας προωθήσει σε άλλα μπλογκς πλην των άλλων του δημιουργού της.
Δεν είναι χώρος που θα σας υποχρεώσει ν' ακούσετε την μουσική που αρέσει στον δημιουργό του.

Είναι ένας χώρος που σέβεται την σκέψη και την ελληνική γλώσσα.
Είναι ένας χώρος που προσπαθεί να σέβεται τους επισκέπτες του και τον εαυτό του.



Δευτέρα 13 Ιουλίου 2009

Διακοπές σημαίνει...διακοπές

....................................................................... Κλείσαμεεε !!!!




Εύχομαι στις χιλιάδες (λέμε τώρα) των επισκεπτών του μπλογκ (καλοί μου άνθρωποι)

Καλό καλοκαίρι

και εις το επανιδείν σε λίγες μέρες !!

Τετάρτη 1 Ιουλίου 2009

Παιδείας αι μεν ρίζαι πικραί, οι δε καρποί ηδείς (φανταστείτε το σε καδράκι )

.
Περί πολιτικής το ανάγνωσμα



Την κάθε πράξη της ζωής μου ο φίλος μου ο Γιαννάκης την λέει πολιτική. Εγώ που έχω διαβάσει λίγο τον Ηλία τον Πετρόπουλο του λέω ότι πολιτικές λέγανε κάποτε τις πόρνες αλλά αυτός επιμένει να θεωρεί π.χ. το πρόβλημα των μεταναστών «πολιτικό» ενώ εγώ θεωρώ πως είναι αποτέλεσμα ηλίθιας νοοτροπίας ενός ολόκληρου λαού.
Ας πάρουμε τα πράγματα με την σειρά. Λίγο μετά τον πόλεμο δουλειές δεν υπήρχαν και ο κόσμος έφευγε μετανάστης σ’ Αμερική και Αυστραλία και στην Γερμανία όσοι φοβόντουσαν την θάλασσα. Μετά, στην δεκαετία του 60 τα πράγματα ισορρόπησαν, δουλειές άνοιξαν, οι γραμματιζούμενοι έγιναν υπάλληλοι και οι αγράμματοι εργάτες.
Τότε βέβαια γραμματιζούμενοι λεγόντουσαν όσοι είχαν βγάλει το Δημοτικό συχνά μένοντας και δυο και τρεις φορές στην ίδια τάξη «μέχρι να τα μάθουν». Οι υπόλοιποι το παίρνανε απόφαση πως δεν κάναν για γράμματα και τόριχναν στις τέχνες και την χειρωνακτική εργασία. Υπήρχε μια λογική αναλογία μορφωμένων και το παράπονο κάποιων που από τις συνθήκες δεν μπόρεσαν να σπουδάσουν « εγώ αν είχα το χαρτί του γυμνασίου θα ήμουνα τώρα διευθυντής τραπέζης» ήτανε μια προτροπή στα παιδιά για να σπουδάσουν αλλά σαφώς ανταγωνιστική προτροπή και όχι ισοπεδωτική.
Το κακό ξεκίνησε επί χούντας όπως και πολλά άλλα μόνο που επειδή τα αποτελέσματα φαίνονται τώρα οι πολιτικοί και η «πολιτική» δεν πήρανε χαμπάρι.
Επί χούντας λοιπόν το μόνο κομμάτι της κοινωνίας που αντιδρούσε και ουσιαστικά υπολόγιζαν οι χουνταίοι ήταν οι φοιτητές. Αρχισαν λοιπόν τις παροχές σ’ αυτούς, μεταφορές μαθημάτων, πολλές εξεταστικές περιόδους. περισσότερους εισακτέους, κατάργηση εργαστηρίων, εικονικές εξετάσεις και οτιδήποτε μέσον μπορούσε να εκτονώσει την φοιτητική αντίδραση.
Επειδή η φοιτητική αντίδραση συνεχίσθηκε και μετά την πτώση της χούντας, κάτι που δεν παραδέχονται όλα τα πολιτικά κόμματα, συνεχίσθηκαν και οι παροχές με καινούργιες ονομασίες π.χ. η αλόγιστη αύξηση των εισακτέων ονομάσθηκε « Δικαίωμα στη μόρφωση» και η ίδρυση Πανεπιστημίων στο Κατσικοχώρι «τόνωση της επαρχιακής ζωής».
Μ’ όλα αυτά γεμίσαμε γραμματιζούμενους. Αρχικά ήταν υποχρεωτικό το Δημοτικό μετά έγινε και το Γυμνάσιο, τώρα έγινε και η πρώτη ΕΠΑΛ για τους μη γνωρίζοντες και σύντομα θα γίνει υποχρεωτικό να βγάζεις και μια τουλάχιστον πανεπιστημιακή σχολή. Το τι ποιότητας επιστήμονες παράγουν πλέον οι πανεπιστημιακές σχολές είναι πασίγνωστο και έχει τύχει της ανάλογης αντιμετώπισης από την «ελεύθερη» αγορά.
Φαίνεται πως σαν λαός νομίσαμε ότι γίναμε πιο έξυπνοι και παράγουμε περισσότερους πτυχιούχους τώρα. Αλλά και ο πτυχιούχος συχνά κάνει το λάθος να πιστεύει ότι ξέρει όσα γράφει το χαρτί του. Και τότε ζητά την ανάλογη δουλειά, δεν την βρίσκει και παραμένει άνεργος. Οπότε κάναμε μαζικές εισαγωγές εργατών και εργατριών από άλλες χώρες μια που οι έχοντες τα «χαρτιά» δεν καταδεχόντουσαν τις χειρωνακτικές εργασίες που όμως «κάποιος έπρεπε να τις κάνει».
Τα παιδιά των πρώτων μεταναστών έχουν διαπιστώσει πόσο απλό είναι να τελειώσουν το ελληνικό λύκειο. Αυτό εξηγεί το ότι δεν έχουν ιδρυθεί (τουλάχιστον) αλβανικά σχολεία με τέτοιο πλήθος μεταναστών. Ηδη «παράγονται» πτυχιούχα παιδιά μεταναστών τα οποία αρνούνται να κάνουν την χειρονακτική δουλειά των γονιών τους, έχουν «χαρτιά» και αυτά. Αυτή είναι η αιτία για το νέο κύμα των ασιατών μεταναστών στη χώρα μας. Σε περίπου 20 χρόνια τα παιδιά των ασιατών μεταναστών με τα ελληνικά «χαρτιά» τους στο χέρι θα υποδέχονται τις καινούργιες γενιές μεταναστών αν θα υπάρχει ακόμα η αιωνία Ελλάς των πολιτικών και της «πολιτικής».
Να συζητάμε δηλαδή αν μπορούμε ή όχι να απορροφήσουμε τόσους μετανάστες, αν θα πρέπει να τους διώξουμε ή όχι και λοιπές «πολιτικές» θέσεις που φυσικά δεν αποτελούν λύσεις αλλά πεδία πολιτικών αντιπαραθέσεων και να μην κοιτάμε να θεραπεύσουμε την αιτία που τους έφερε εδώ που δεν είναι άλλη από την συνεχή υποβάθμιση της Παιδείας με την παραγωγή ανούσιων χαρτιών και την χρησιμοποίησή τους σαν δήθεν εφόδια για την ζωή.
Βέβαια αν ήμουνα πολιτικός θα σας έλεγα πονηρά ότι αιτία γιά να έρθουν ο νέοι μετανάστες είναι ότι θα δουλεύουν ανασφάλιστοι, υπερωριακά, μια που "ξυπνήσανε" οι προηγούμενοι κ.λ.π. διότι έτσι κάνει πάντα το μεγάλο κεφάλαιο το οποίο εγώ μια ζωή κυνηγάω γι' αυτό ψηφίστε με κ.λ.π.. κ.λ.π.


Σχολιασμοί

Σχόλιο Βαμ

Έχεις τα δίκια σου για την κατάσταση της παιδείας σήμερα.Η παράνομη μεταφορά μεταναστών , οι ανασφάλιστοι όλο αυτό το κύκλωμα εκμετάλευσης είναι πολιτικό πρόβλημα.Γιατί αν δεν είναι πολιτικό τι σκατά δουλειά κάνουν αυτοί οι άνθρωποι ;
Μόνο για το χειροκρότημα και το μπαλκόνι ;

Σχόλιο μου :

Μου φαίνεται πως δεν κατάλαβες τίποτε Βαμ. ΔΕΝ είναι πολιτικό πρόβλημα οι μετανάστες επειδή ασχολούνται οι πολιτικοί μαζί τους και με την διαχείρησή τους (μου έδωσε το τηλέφωνό του ένας μετανάστης για να σημειώσω ελληνικά μια διεύθυνση και η χαριτωμένη φωνούλα με παρέπεμπε στα γραφεία της νουδου Μεταξουργείου για να καταλάβεις).
Αν δεν υπήρχαν συνθήκες για να έρθουν αυτοί οι μετανάστες δεν θα ερχότουσαν όπως δεν ήλθαν τόσα χρόνια πριν και τις συνθήκες αυτές δεν τις έφιαξαν πολιτικές αλλά οι συνέπειές των για τις οποίες οι πολιτικοί δεν πήραν (όπως δεν παίρνουν και τώρα )χαμπάρι.
Οι συνέπειες των πολιτικών απαιτούν φιλοσοφική θεώρηση και εδώ χαμογελάμε με το σύνολο του πολτικού κόσμου.
Να στο κάνω πιο απλό μήπως το καταλάβεις. Σαν ευρωπαίος πολίτης μπορείς (θεωρητικά) να εργασθείς οπουδήποτε μέσα στην Ε.Ε. αλλά κανένα κράτος μέλος δεν έχει επιτρέψει να φιαχθούν τέτοιες συνθήκες ώστε να ευνοείιαι μιά τέτοια εσωτερική μετανάστευση, οπότε παραμένεις στην Ελλάδα...

Σχόλιο Νατάσσας :

κι ὅλο και ὑποβαθμίζεται ἡ παιδεία. Κι ὅλο καί πιό κάτω... πιό κάτω... Κι ἄλλες παροχές...

και ναί, οἱ πρώην χειρώνακτες νῦν μεγάλο κεφάλαιο...

καλά τά λές

Σχόλιο Βαμ :

Παίζει ρόλο και τι εργασία ψάχνεις .Πάραδειγμα :Φίλος καθηγητής θα είναι μια χαρά μετανάστης στη Γερμανία για τα επόμενα πέντε χρόνια με τον διπλάσιο μισθό.
Το θέμα είναι τι γίνεται με αυτούς που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα..

Σχόλιο Μερόπης :

Καλέ, μου θύμισες το Γυμνάσιο (το εξατάξιο), θυμάσαι??? Αυτή την έκθεση μας βάλανε στις τελικές εξετάσεις της Στ΄ Γυμνασίου!!
Πάντως πολύ σωστά αυτά που επισημαίνεις. Παντελής έλλειψη επαγγελματικού προσανατολισμού, με αποτέλεσμα να υποτιμώνται τα τεχνικά επαγγέλματα.

Σχόλιό μου :

@ Meropi, το...φανταζόμουνα, γι αυτό είπα φανταστείτε το σε...καδράκι
(ογδόη δεν τη λέγανε την...έκτη ;) τουλάχιστον εδω στην Ελλάδα είχαν μείνει οι ονομασίες εβδόμη και ογδόη για τις τελευταίες τάξεις, απόρροια μιας άλλης αρίθμησης επί μεσοπολεμικού σχολαρχείου

Σχόλιο Μερόπης :

Όχι Gpoint μου, στην εποχή μου στην Κύπρο τη λέγανε έκτη Γυμνασίου. Δεν είμαι δα και του Μεσοπολέμου. Χα χα χα!!

Σχόλιό μου :

Εδώ κάποτε ήτανε τετρατάξιο δημοτικό, τετρατάξιο σχολαρχείο και τετρατάξιο γυμνάσιο. μετά έγινε τετρατάξιο δημοτικό και οκτατάξιο γυμνάσιο και μετά εξατάξιο δημοτικό και εξατάξιο γυμνάσιο (απ' όπου απέμειναν οι ονομασίες εβδόμη κι ογδόη). Μετά εξατάξιο δημοτικό, τριτάξιο γυμνάσιο και τριτάξιο λύκειο και σήμερα εξατάξιο δημοτικό, τριτάξιο γυμνάσιο, μια χρονιά ΕΠΑΛ και άλλες δύο, γενικό, ΕΠΑΛ, ΕΠΑΣ ή ότι άλλο τραβάει η ψυχή σου.
Από ονομασίες άλλο τίποτε, σαν το μανωλιό που αλλάζει τον τρόπο που φοράει το βρακί του

Σχόλιο σεισμογράφου :

Κοινή,τετράγωνη λογική,αλίμονο τόσο σπάνια.Με φέρνεις στη πολύ δύσκολη θέση να μη μπορώ να βρώ ούτε ένα ψεγάδι στην ανάλυση σου. Ειδικά στη στροφή με τα παιδιά των μεταναστών που ενσωματώνονται πιά τόσο πολύ στο τρόπο σκέψης του έλληνα που να αποκτούν ακόμα και τη νοοτροπία του και τις επιθυμιές του σχετικά με την εκπαίδευση του και τις ανεργοφόρες συνέπειες αυτής της επιλογής με έστειλες.Δε τόχα σκεφθεί ποτέ είναι αλήθεια και δεν είχε πάει ποτέ το μυαλό μου εκεί. Κι όμως είναι ακριβώς έτσι.

Σχόλιό μου :

Υπάρχει και κάτι άλλο που πρέπει να τονισθεί ; ο τότε απόφοτος δημοτικού ήξερε να διαβάζει, να γράφει και την προπαίδεια αλλιώς δεν αποφοιτούσε. Σήμερα πτυχιούχοι μηχανικοί δεν ξέρουν να λύσουνε σύστημα δυο εξισώσεων πρώτου βαθμού (προφανώς θα υπάρχουν και άλλοι αντίστοιχων επιστημών, από προσωπική εμπειρία το παράδειγμα).
Το ενδιαφέρον περιορίζεται στην απόκτηση του χαρτιού και την "εκβιαστική" απαίτηση εύρεσης εργασίας βάσει των τυπικών προσόντων. Αν τυχόν βρεθεί προκύπτει ακόμη ένας αργόμισθος γιατί σε μεγάλο ποσοστό δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της δουλειάς του αλλά έχει "μονιμότητα". Πήγαινε ένα πρωΐ στην πισίνα του Πανελλήνιου να δεις πόσοι ΟΤΕτζήδες και ΔΕΗτζήδες "μηχανικοί" σχεδιάζουν την ανάπτυξη των οργανισμών όπου υπηρετούν