Στο καβούκι μου

Τα κείμενα της καθημερινότητας θα δημοσιεύονται στο εξής στον Βερνάρδο τον ερημίτη, στην διεύθυνση : http://gerimitiis.blogspot.gr/

Ποιήματα θα βρείτε στην ποιηματοποίηση

ενώ

Πεζά και διηγήματα στην διηγηματοποίηση

...

Τι δεν είναι και τι είναι το gpoint'sbreeze

Δεν είναι χώρος που προωθεί έμμεσα ή άμεσα διαφημίσεις.
Δεν είναι χώρος που θα σας προωθήσει σε άλλα μπλογκς πλην των άλλων του δημιουργού της.
Δεν είναι χώρος που θα σας υποχρεώσει ν' ακούσετε την μουσική που αρέσει στον δημιουργό του.

Είναι ένας χώρος που σέβεται την σκέψη και την ελληνική γλώσσα.
Είναι ένας χώρος που προσπαθεί να σέβεται τους επισκέπτες του και τον εαυτό του.



Κυριακή 29 Ιουλίου 2012

Βαθυστόχαστη οικονομική ανάλυση



Εχοντας πολλάκις εξηγήσει ότι η οικονομολογία με την αστρολογία είναι σαν τις σιαμαίες αδελφές με μόνη διαφορά ότι η επιτυχής αστρολογική πρόβλεψη κάνει περισσότερο θόρυβο από την αντίστοιχη οικονομολογική, θα κάνω καγώ, όχι προβλέψεις μα διαπιστώσεις, συστάσεις, εκτιμήσεις στην προσπάθειά μου να βοηθήσω τον δυστυχή κύριον Σαμαρά που αγωνίζεται με την τρόικα να μας βγάλει από το τέλμα του οικονομικού μαρασμού για  το οποίον ως γνωστόν δεν φταίνε τα αντίπαλα κόμματα-διότι τώρα έχουμε τρικομματική συγκυβέρνηση- αλλά κυρίως ο ανάδρομος Ερμής, η Μέρκελ και η βαθμιαία ελάττωση του αλιευτικού πλούτου.
Επειδή στην πραγματική οικονομία τα κουκιά είναι μετρημένα και κανένας δεν μπορεί να ισχυρισθεί ότι είχαμε μεγαλύτερη παραγωγή το 2003 που η χώρα (και η ψώρα) "πετούσε" από σήμερα που απαξιώνεται καθημερινά όλο και περισσότερο, υπάρχει και η άλλη οικονομία η "χρηματιστηριακή" που ανεβοκατεβάζει τις αξίες σύμφωνα με τα γούστα κάποιων αόρατων. Εδώ λοιπόν επεμβαίνουν οι περισπούδαστοι οικονομολόγοι με τις αναλυσεις τους και αφού μας βομβαρδίσουν με τεχνικούς όρους ανύπαρκτων στόχων όπως ο περιορισμός του πρωτογενούς ελλείματος (που γίνεται φυσικά με την αύξηση του δευτερογενούς γιατί καμία τέτοια μέθοδος δεν γεννάει ευρόπουλα) καταλήγουν  στην αύξηση των φόρων και στο τσεκούρωμα μισθών και συντάξεων γιατί όλα τα άλλα σαν μαλακίες που είναι δεν περιορίζουν τα κρατικά έξοδα ούτε αυξάνουν τα κρατικά έσοδα.



Και πως να μην είναι μαλακίες όταν για να πάρει τα μεταχαρτικά του ο γκόλντεν μπόυ έχει αποκοπεί από την κοινωνία και την πραγματικότητα και αγνοεί τις παρενέργειες των σοφών συμβουλών του στους κυβερνώντες.
Θα σας δώσω ένα απλό παράδειγμα :
Εκτός από την αύξηση των τελών κυκλοφορίας κάποιος οικονομολογικός εγκέφαλος είχε την φαεινή ιδέα να θεωρήσει τεκμήρια τα μηχανάκια των 200 και άνω κυβικών, προσδοκώντας αύξηση εσόδων.  Αποτέλεσμα ;
Ενώ μέχρι τώρα κυκλοφορούσαν χωρίς πινακίδες στην επαρχία οι Αλβανοί και στην Αθήνα οι αστυνομικοί (για λόγους "μαγκιάς" αυτοί) τώρα ακόμη και οι εύποροι επαρχιώτες καταργήσανε την πινακίδα στηριζόμενοι (και) στις οικείες σχέσεις με τους ελάχιστους αστυνομικούς της ελληνικής επαρχίας. Το κέρδος τους διπλό, αποφεύγουν τα τέλη κυκλοφορίας και το τεκμήριο στην φορολογική τους δήλωση με απειροελάχιστο κίνδυνο να τους πιάσουν, μόνο σε περίπτωση δυστυχήματος θα βρεθούν σε δύσκολη θέση. Η έλλειψη ελέγχου οφείλεται βέβαια στην σφικτή οικονομική πολιτική για τον περιορισμό των εξόδων και την αύξηση της τιμής της βενζίνης, αν δε κάποιος κοιτάξει τα πράγματα από λιμενικής μεριάς εκεί η περικοπή δαπανών  έχει ουσιαστικά καταργήσει κάθε έλεγχο σε παράνομους και μη ψαράδες και γιωτατζήδες.
Οπως λέει κι ο λαός τα μεταξωτά βρακιά θέλουν και επιδέξιους κώλους και όταν ο πρωθυπουργός καμαρώνει για τις οικονομικές εμπειρίες του  δηλαδή ότι για μια διετία είχε συνεταιρικά μια πιτσαρία στην Αμερική,  καταλαβαίνετε αμέσως πως γίνεται η επιλογή (και) των οικονομικών συνεργατών του : αρκεί στο διάστημα των μεταπτυχιακών τους σπουδών να είχαν δουλέψει σαν ντελίβερυ μπόυ !! Αλλιώς θα καταλάβαιναν γιατί κάθε μέτρο που παίρνουν για αύξηση των εσόδων καταλήγει σε μείωση.

Οι ετικέττες οικονομικά, χιουμοριστικά είναι προφανώς ισοδύναμες


Πέμπτη 26 Ιουλίου 2012

Ωχ, έρχεται Αύγουστος ! (έρχονται οι Ούννοι)


Απ' αυτόν τον λεβέντη πήρε το όνομά του ο μήνας των διακοπών !


Ωχ, έρχεται Αύγουστος, έλεγα κάθε χρόνο τέτοια εποχή, φέτος το σκέφτομαι αλλά δεν το έχω... αναφωνήσει ακόμα μια που ο Αύγουστος δεν θα είναι ο τελευταίος (και χειρότερος) μήνας των διακοπών αλλά καιρού επιτρέποντος ο Νοέμβριος !!
Πάντως δεν ήταν τόσο το γεγονός ότι τελείωναν οι διακοπές  μου τον Αύγουστο, όσο ότι οι πάντες "έπρεπε" να κάνουν διακοπές τον Αύγουστο με αποτέλεσμα αρκετά ευτράπελα καθώς κάποιοι άνθρωποι δεν μπορούν να αποβάλλουν συνήθειες της πόλης. Ετσι έχουμε ανθρώπους να παίζουν τάβλι στην αυλή ενώ οι κυρίες τους παίζουν μπιρίμπα μέσα στο σπίτι και τα κουτσούβελα είναι παρκαρισμένα στο πλαίη στέϊσιον !! Αλλοι πάνε με την βάρκα σ' ένα νησάκι, βγάζουν την φορητή πολυθρόνα και διαβάζουν την εφημερίδα ή σερφάρουν με το λάπτοπ !
 Ελεος !! 
Κάτσε ρε μπάρμπα σπιτάκι σου με το αρκουδίσιον και ξεκοκκάλισε όσες εφημερίδες θέλεις, αγόρασε και μια κονσέρβα αέρα εξοχής και είσαι μια χαρά. Τι θες και τρέχεις σε νησάκια και τα καταλαμβάνεις στερώντας μια ωραία παραλία από κάποιον που ξέρει να την απολαύσει ; 
Και συ μανδάμ αφού δεν τον αντέχεις τον ήλιο γιατί δεν κάθεσαι στην αυλή σου αντί να πασαλείβεσαι κάθε τόσο με τόνους λάδια και κρέμες και να την σπας στα πιτσιρίκια που πρέπει να διακόψουν το παιχνίδι τους στην άμμο για να σου βάλουν τριάντα δείκτες προστασία της ρεβλόν στην πλάτη σου ; (ο μπαμπάς δεν μπορεί να λαδώσει τα χέρια του, πως θα διαβάσει έπειτα την εφημερίδα του ; ) Δεν σκέφτεσαι τα καβουράκια που παθαίνουν αλλεργία από τα πατσουλιά σου ;
Με κάτι τέτοια ξενερώνω και δεν μπορώ να απολαύσω τις δικές μου διακοπές που σημαίνουν μπάνιο, βόλτα, ψάρεμα σε ημιάγρια κατάσταση, χωρίς λεφτά, ρολόϊ, κινητά, μακριά από αντιηλιακές κρέμες, μπουρνούζια κσι άλλα συμπράγκαλα που κουβαλάνε μαζί τους οι πάσης φύσεως πικραμένοι, μόνο μερικές φορές  βατραχοπέδιλα, μάσκα κι' ένα σκουπόξυλο με μια "τριντέντε" στην άκρια για κανένα απρόσεκτο χταποδάκι ή έστω ένα μαχαίρι για στρείδια, φούσκες και πεταλίδες όταν αισθάνομαι τα τριγλυκερίδιά μου χαμηλά !
Αλλο σημάδι του Αυγούστου είναι η παρουσία πάμπερς, καρπουζόφλουδων και μεταχειρισμένων εσωρρούχων σε απομεμακρυσμένες παραλίες, οι λεκέδες από βενζίνη στην θάλασσα που αφήνουν οι επιβήτορες των φουσκωτών και καμπινάτων  και η επιμονή  του γκάγκα πάνω στο τζετσκί να καταρρίψει το δικό του ρεκόρ ταχύτερου γύρου τρομάζοντας τα ψάρια και τις σουπιές της περιοχής.
Ειδικά τα τελευταία χρόνια που λόγω κρίσης έχουν κοπεί οι βενζίνες στα σκάφη του λιμενικού και η επιτήρηση είναι πλημμελής οι κάθε λογής παραβάσεις σε ψάρεμα και ναυσιπλοΐα έχουν αυξηθεί αφού το φιλότιμο έχει επίσης λιγοστεύσει.
Ας δείξω όμως κατανόηση. Ενας μήνας είναι, θα περάσει κι αν δεν μας κάνει καμμιά λαδιά ο Σεπτέμβριος, πάλι με χρόνια με καιρούς όλες οι παραλίες θα ξαναείναι έρημες και φιλόξενες για όσους τις σέβονται βαθειά και δεν είναι λίγοι, πιστέψτε με, απλά είναι διακριτικοί,  ειδικά οι ξένοι που λατρεύουν την χώρα μας.



Το τραγούδι είναι άσχετο αλλά το ύφος του Μικ έχει κάτι από ελληνική ακρογιαλιά, με τα καλά της και τα κακά της !!


Κυριακή 15 Ιουλίου 2012

Λίγα βήματα πριν απ' το τέλος




Πριν κάμποσα χρόνια διορίσθηκα στην εκπαίδευση, στην Αμφισσα και βρέθηκα ξαφνικά σ' ένα περιβάλλον που πολλά δεν μου άρεσαν και ήθελα ν' αλλάξω. Μερικά τα κατάφερα, τα περισσότερα όχι μα έκανα υπομονή νομίζοντας πως ήταν η νοοτροπία της επαρχίας αυτό που με ενοχλούσε και όχι η δημόσια διοίκηση. Μόνο το πάθος μου για να προσφέρω έργο-έτσι νόμιζα τότε- με συγκρατούσε να μην παραιτηθώ, από όλους δε άκουγα πως ήμουν εκτός τόπου και χρόνου. Δεν ξέρω αν είχαν δίκιο ή όχι αλλά το δεύτερο, το εκτός χρόνου μου άρεσε πάρα πολύ σαν τραγούδι, ήταν κι από το "after math " που σαν μαθηματικός θεωρούσα "δικό μου", ήρθε κι έδεσε το γλυκό.
Παρακαλώ ακούστε το, είναι από τα καλύτερα των Ρόλιν Στόουνς :



Σαν την ντομάτα στο μπαλκόνι, με το χώμα της γλάστρας να μην της φτάνει, ο ήλιος να μην την φτάνει παρά δυο ώρες μόνο και το νερό να της περισσεύει και να πηγαίνει χαμένο αφού δεν έβρισκε θρεπτικά συστατικά να διαλύσει ήτανε η θητεία μου στην δημόσια εκπαίδευση.
Με διευθυντές κομματικούς και ευθυνόφοβους, με συναδέλφους άβουλους κι αδιάφορους μάζεψα δυο "αποφθέγματα" για το πως να βγάλω την θητεία μου :  "Μην θίγετε τα κακώς κείμενα", από συνάδελφο πολύ καλύτερο από τους περισσότερους υπόλοιπους και ' Είναι απλό, θα κάνεις ό,τι και οι προηγούμενοι" από διευθυντή όταν τον ρώτησα αν είναι δύσκολη η δουλειά του.

Απίστευτο το πως αλλάζει ο άνθρωπος, απίστευτος κι ο εαυτός μου που στο ξεκίνημα πάλευα να βάλω τα παιδιά σε μιαν ανώτατη σχολή και μετά παράτησα συνειδητά τις τελευταίες τάξεις που προετοιμάζονταν και έδινα συλληπητήρια σε όποιον πετύχαινε στις πανελλήνιες εξετάσεις. Ξαφνιάζονταν αλλά τις περισσότερες φορές μετά από δυο-τρία χρόνια μου έδιναν δίκιο.
Το μόνο που μου κινούσε το ενδιφέρον ήταν το θέατρο όπου παλεύοντας εφτά χρόνια με τα παιδιά ανεβάσαμε τρεις παραστάσεις, η τελευταία ανέβηκε στην πέμπτη χρονιά που το προσπαθήσαμε, μπορείτε να την δείτε εδώ.
Το πως περνάν τα χρόνια είναι απίστευτο, ειδικά η επιτάχυνση μετά τα -ήντα, χωρις να το καταλάβω απέκτησα δικαίωμα συνταξιοδότησης και νέα διλήμματα εμφανίσθηκαν.
Με το που ανέβηκε η τελευταία παράσταση συνειδητοποίησα πως δεν έχω τίποτε άλλο να κάνω στην δημόσια εκπαίδευση και υπέβαλα την παραίτηση μου. Σε περίπου 20 μέρες θα αποχωρήσω και τυπικά χωρίς να έχει αλλάξει τίποτε στην σχέση μου με τον χώρο παρά τα τριάντα χρόνια που πέρασα στα σχολεία. Σχεδόν όλοι με χαρακτήριζαν εκτός τόπου και χρόνου και όπως σας είπα το εκτός χρόνου μου άρεσε πάντα, απλά τώρα το προτιμώ σε άλλη εκτέλεση, έξω από το άφτερ μάθ.
Παρακαλώ ακούστε την προσεκτικά κι αυτήν. Ισως σας βοηθήσει να καταλάβετε τις αλλαγές που επήλθαν...


Σάββατο 7 Ιουλίου 2012

Η μείξις είναι μπέρδεμα κι ο μοίξης, κερατάς

 παρακαλείσθε όπως ακούτε το κάτωθι βιδεοκλίπ την ώρα που μελετάτε το πόνημα..


Κάποιες φορές όλα δείχνουν τόσο μπερδεμένα που θυμίζουν την αμηχανία του συζύγου όταν γυρίζει απροειδοποίητα, δύσκολη ώρα και βλέπει την γυναίκα του να πίνει καφέ με τον καλύτερο του φίλο στην κουζίνα. Γιατί αν ήταν στην κρεββατοκάμαρα ή στο σαλόνι θα είχε επιχειρήματα κατά ή υπέρ, αλλά στην κουζίνα ; πως να το εξηγήσει, πως να το καταπιεί...
Ο φίλος αποχωρεί αφού δεν μπορεί να του λύσει την απορία αν τον συμφέρει να συνταξιοδοτηθεί πρόωρα ή να πάραμείνει στην "ασφάλεια" της μισθοδοσίας, πράγμα που θα τον βόηθαγε να διώξει από το μυαλό του άλλες σκέψεις...


Την ίδια ώρα ο καιρός μουντός με σύννεφα χαμηλά κι ακίνητα παραγεμισμένα με βροχή που όμως δεν ξέσπασε μόλις τελείωσε η επέλαση του αέρα, σιγοντάρει την αμηχανία του να βγει μια βόλτα να καθαρίσει το μυαλό του ή να κάτσει μέσα μήπως ξεσπάσει καμιά καταιγίδα.
Ασε που δεν μπορεί να πει με σιγουριά αν ο πρίγκηπας του Τσάκα είναι σαουδάραψ ή σκέτος...άραψ... 


Σε ποιό "επίσημο" επίπεδο ο μέλλων πρωθυπουργός της χώρας προβληματίζεται αν το ταλαιπωρημένο μάτι του θα του επιτρέψει να κυβερνήσει την χειρούργημένη χώρα.
Καλά δεν έχει γυναίκα αυτός ο άνθρωπος να πίνει τον καφέ της στην κουζίνα με κανέναν υπουργό ή έστω ένα σημαντικό στέλεχος της αντιπολίτευσης ;
Να to be ή να μην to be...


Τρίτη 3 Ιουλίου 2012

ο οινόφλυξ αλέκτωρ (από την ποιηματοποίηση)



Μόλις μεγάλωσα και έβγαλα λειράκι
και μπήκα στην ουσία της ζωής
κατάλαβα πως ήμουν κοκοράκι
που πα να πει ο άρχων της αυλής.

Καθήκοντα μου είχαν αναθέσει
να τους ξυπνάω πάντα πρώτος το πρωΐ 
να κουμαντάρω τις κοτούλες στο κοτέτσι
να τους  μοιράζω ακριβοδίκαια το φαΐ

Μετά, την ώρα που σκαλίζαν οι κοτούλες
να βρουν σκουλήκι ή ένα άλλο φαγητό
εγώ βολτάριζα με άγριο το βλέμμα
για να τρομάξω κάθε πιθανό εχθρό

Πολύ μου άρεσε ο ρόλος μου ετούτος
αν και στο βάθος αισθανόμουνα δειλός
αλλά και άλλα μου ζητούσαν οι κοτούλες
σαν περπατούσα μόνος μου καμαρωτός

Και να η μία, να η άλλη, να η παράλλη
μου κάναν την ζωή μου φορτική
αν έχεις πάνω από δύο-τρεις συμβίες
η κάθε μέρα καταντάει τραγική

Τότε την λύση την εβρήκα στο κρασάκι
να πίνω λίγο κάθε βράδυ δηλαδή
για να ξεχνάω όλα όσα μου ζητούσαν
να μην λαλάω σαν χαράζει η αυγή.

Παράπονα πολλά τ' αφεντικά μου
που ο κόκορας τους έγινε μπεκρής
τους άκουσα κρυφά να συζητάνε
για την ανάγκη κάποιας αλλαγής

Κι αν τώρα με ρωτήσεις πως αισθάνομαι
σαν κόκορας κρασάτος θα σου πω
γιατί μπορεί στην κατσαρόλα να με βάλανε
μα βρέθηκα στο περιβάλλον π’ αγαπώ !

Δευτέρα 2 Ιουλίου 2012

Καλό μήνα !

.
Το ξέρω είναι δύο του μηνός
μα μην ξεχνάτε σήμερα Δευτέρα
η Κυριακή σαν σχόλη και γιορτή
ποτέ της δεν λογίστηκε σαν μέρα



Ιούλιος μήνας διακοπών ειδικά για τους εκπαιδευτικούς αλλά και τους υπόλοιπους τυχερούς που αποφεύγουν την πολυκοσμία του Αυγούστου- εκτός και τους αρέσει η πολυκοσμία.
Προσωπικά ο Αύγουστος δεν μου αρέσει, μου φαίνεται σαν εξαντλημένος, σαν λεηλατημένος από τις πρώτες ορδές, κυρίως, των ελλήνων τουριστών, συνήθως οι ευρωπαίοι φίλοι μας είναι ευγενικότεροι με το περιβάλλον.
Μετά, τον Σεπτέμβριο, γλείφοντας της πληγές της η ελληνική ύπαιθρος ξαναβρίσκει την γλυκύτητά της στα απαλά χρώματα που χαρίζουν η ζεσταμένη γη και οι αισθητά μικρότερες μέρες. Ισως αυτή η ασυνείδητη γνώση, της μικρότερης διάρκειας επηρεάζει το θυμικό μας και μας κάνει να απολαμβάνουμε περισσότερο αυτό που φεύγει.
Πιτσιρικάς, τρόπος του λέγειν, φοιτητής δεν πέρασα ποτέ μου μάθημα στην περίοδο Σεπτεμβρίου-Οκτωβρίου μη θέλοντας να διαταράξω την συνέχεια των διακοπών μου από τον Ιούνιο, εξ άλλου η επόμενη περίοδος κοντά ήτανε. Ηταν τότε που πρώτη μου  φορά κατάλαβα πως η αποτοξίνωση δεν είναι μόνο να μην αγοράζεις εφημερίδα και να μην ακούς ραδιόφωνο αλλά χρειαζότανε και αρκετό χρονικό διάστημα, στην περίπτωσή μου ξεκινούσε μετά το τετράμηνο.
Η εφημερίδα και το ραδιόφωνο έχουν πια αντικατασταθεί από το πισί αλλά αυτή η έξη δεν με τρομάζει τόσο  καθώς την ξεκίνησα σε μεγάλη ηλικία και μπορώ να δω τις επιρροές της και να την κοντρολάρω. Ακόμα και το γράψιμο, απαραίτητο στοιχείο επικοινωνίας στο διαδίκτυο μετά από κάμποσες διαδρομές βρήκε τα πατήματά του, σαν έγινε κατανοητό τι μπορεί να δημοσιεύεται και τι να μένει στα πρόχειρα, περιμένοντας το κατάλληλο αναγνωστικό κοινό.
 Μακρινή ανάμνηση οι μακροχρόνιες διακοπές έμειναν μέσα μου σαν μια μικρή φλογίτσα περιμένοντας το πλήρωμα του χρόνου για να πραγματωθούν ξανά όταν τα σημάδια του χρόνου είναι πλέον εμφανή στο σώμα και άγνωστα, σαν μεγάλα ερωτηματικά στη ψυχή.
Μεγάλος πλέον, ετοιμάζομαι για τις μεγάλες διακοπές μου και μια πιθανή αποτοξίνωση απ' όλα όσα μας εμποδίζουν να δούμε τις μικρές αλήθειες του εαυτού μας και να αποφύγουμε τις ψεύτικες εικόνες που μας επιβάλει η κοινωνία. Να ψάξουμε το ρούχο μέσα στο οποίο αισθανόμαστε άνετα και όχι το γούστο πεντ' έξη πολυεθνικών μόδιστρων. Να ανακαλύψουμε πως το καλύτερο ταίρι είναι ο άνθρωπος που μας ταιριάζει και όχι αυτός για τον οποίο θα μας ζηλεύουν όλοι όσο θα περπατάει πλάϊ μας, μέχρι να φύγει αφήνοντας ένα ακριβοπληρωμένο κενό. Να ξαναβρούμε την απλότητα στις γεύσεις μας, σαν την ανάλατη ντομάτα από τον κήπο στο πιατάκι, με δυο φυλλαράκια κάπαρη τουρσί και μια ρακή για την υγειά μας...



Αν τώρα με ρωτήσεις πως αισθάνομαι
σαν κόκορας κρασάτος θα σου πω
γιατί μπορεί στην κατσαρόλα να με βάλανε
μα βρέθηκα στο περιβάλλον π' αγαπώ !
.