Σκέψεις επι τω νέω έτει

Διανύοντας τις πρώτες μέρες του σωτηρίου έτους 2013 χιλιάδες σκέψεις πλημμυρίζουν το μυαλό όλων μας, εδώ βέβαια θα διαβάσετε τις δικές μου. Φυσικά η αργία των δύο πρώτων ημερών του έτους δίνει άφθονο χρόνο για σχέδια, ονειροπολήσεις και διαλογισμούς μια που τέτοιες μέρες δεν συνηθίζεται το τζόγκιν ή οι επισκέψεις στα γυμναστήρια και ως γνωστόν (από μια ηλικία και πάνω) ή το σώμα καλολειτουργεί ή το μυαλό. Με την ευκαιρία λοιπόν της σωματικής ραθυμίας οι σκέψεις είναι πιο εκλεπτυσμένες, πιο οξυγονομένες αφού δεν δουλεύουν οι μύες.
Θα μου πείτε :

Νους υγιής εν σώματι υγιεί

Φυσικά αυτή η πρόταση ΔΕΝ είναι των αρχαίων ελλήνων, ήταν αρκετά σοφοί για να μην ξεστομίζουν τέτοιες μπαρούφες, η έκφραση ήξερα πως βγήκε από κάποιον φιλόλογο του χίλια οκτακόσια, αλλού γράφουν πως είναι μετάφραση από τα λατινικά. Δεν αξίζει περισσότερης ανάλυσης, ποιός σήμερα δεν θεωρεί σαν υγιέστερο μυαλό τον Στήβεν Χώκινγκ ;

Μιά άλλη κοινότυπη έκφραση για τις πρώτες μέρες του έτους είναι πως ανατέλλουν. Προσωπικά βρίσκω πως ανατέλλουν και δύουν όπως όλες οι μέρες του χρόνου και δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να ταυτίζεται η έννοια του ανατέλλω με την έννοια του εκκινώ. Μήπως η καινούργια μέρα δεν ξεκινάει τα μεσάνυχτα για όλους αλλά με την ανατολή του ήλιου και δεν το έχω πάρει χαμπάρι ;

Βέβαια αυτά είναι κατάλοιπα της αριστοτέλειας λογικής των αισθήσεων αλλά διανύοντας την τρίτη μετά Χριστόν χιλιετηρίδα νομίζω πως είναι καιρός να δεχθούμε ότι ο ήλιος ούτε ανατέλλει ούτε δύει, η γη περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της και δημιουργεί αυτές τις εντυπώσεις.

 Τα μουσικά μου γούστα είναι μονότονα και λίγο πολύ γνωστά σε όσους επισκέπτονται αυτόν τον χώρο αλλά υπάρχουν και κάποια σημαδιακά τραγούδια έξω από τις προτιμήσεις μου που τα θυμάμαι όπως αυτό που έγραψε ο συνομίληκος και κάποτε συμμαθητής μου ο Κώστας Τουρνάς όταν το 2009 φαινότανε τόσο μακρινό και δεν ξέραμε καν αν θα προφτάσουμε να εξηνταρίσουμε. Φυσικά το φτάσαμε και το ξεπεράσαμε, την υγειά μας νάχουμε και να που φέτος αποκτά ιδιαίτερη σημασία για μας το τραγούδι των Μπήτλς :

Ιδιαίτερα εκείνο το " Will you still feed me" το θυμάμαι κάθε φορά που διερωτώμαι πότε επιτέλους θα αρχίσει  καταβολή της σύνταξης γιατί τελειώνουν τα αποθέματα. Μετά συνειδητοποιώ πως είμαι χωρισμένος οπότε δεν μπορώ να ελπίζω σε ανταποδοτικά οφέλη επειδή ξέρω ακόμα να αλλάζω καμένες ασφάλειες...

.