...in the darkness of my night, in the brightness of my day...
Η ευτυχία είναι στιγμές που συναντάς μια, δυό ίσως και τρεις φορές στη ζωή σου. Είναι μια συγκυρία από ευτυχείς συμπτώσεις σε κάθε τομέα της ζωής που σε κάνουν να αισθάνεσαι αυτάρκης, χωρίς στόχους, άβουλος και γαλήνιος ατενίζοντας το σύμπαν να συνομωτεί υπέρ σου. Θέλεις ν΄ακούσεις κάποιο τραγούδι και το παίζει ο σταθμός που ανοίγεις το ράδιο, πρέπει να τραβήξεις κουπί και σου πέφτουν τα κουπιά στη θάλασσα σαν να ήτανε το τελευταίο βάρος που σε βάσταγε προσγειωμένο κι αρχίζεις να πετάς...
Μη μου πείτε για έρωτες και τα σχετικά. Ο έρωτας είναι ένα κομμάτι της ευτυχισμένης στιγμής, ίσως το πιό σημαντικό, ας πούμε το τριάντα τοις εκατό, τίποτε παραπάνω, Απλά κάθε άνθρωπος έχει φτάσει σε κάποιο βαθμό ευτυχίας και νομίζει πως εκεί είναι το τέλος μέχρι να ανακαλύψει πως υπάρχει και περισσότερο...
Η στιγμή περνάει...στιγμιαία και μαζί της αρχίζει η δυστυχία της αναζήτησής της, μια δυστυχία συνειδητή που συγκρίνεται μόνο με την ασυνείδητη δυστυχία αυτού που δεν έχει γνωρίσει την ευτυχία.
Η δυστυχία έχει το πλεονέκτημα της διάρκειας απέναντι στην ευτυχία, είναι η μόνιμη κατάσταση και όχι η εξαίρεση, απαραίτητη όμως γιατί αυτή μας δίνει τα κίνητρα να την καταπολεμήσουμε κυνηγώντας την ευτυχία σ' έναν αγώνα εκ των προτέρων χαμένο όπου ο τελικός νικητής ο θάνατος είναι το αποκορύφωμα της δυστυχίας και τόσο κοντά στην ευτυχία αφού είναι η οριστική ήττα της δυστυχίας...
...πούχουν την λύπη της χαράς και την χαρά της λύπης...
(Bob Dylan)
Η ευτυχία είναι στιγμές που συναντάς μια, δυό ίσως και τρεις φορές στη ζωή σου. Είναι μια συγκυρία από ευτυχείς συμπτώσεις σε κάθε τομέα της ζωής που σε κάνουν να αισθάνεσαι αυτάρκης, χωρίς στόχους, άβουλος και γαλήνιος ατενίζοντας το σύμπαν να συνομωτεί υπέρ σου. Θέλεις ν΄ακούσεις κάποιο τραγούδι και το παίζει ο σταθμός που ανοίγεις το ράδιο, πρέπει να τραβήξεις κουπί και σου πέφτουν τα κουπιά στη θάλασσα σαν να ήτανε το τελευταίο βάρος που σε βάσταγε προσγειωμένο κι αρχίζεις να πετάς...
Μη μου πείτε για έρωτες και τα σχετικά. Ο έρωτας είναι ένα κομμάτι της ευτυχισμένης στιγμής, ίσως το πιό σημαντικό, ας πούμε το τριάντα τοις εκατό, τίποτε παραπάνω, Απλά κάθε άνθρωπος έχει φτάσει σε κάποιο βαθμό ευτυχίας και νομίζει πως εκεί είναι το τέλος μέχρι να ανακαλύψει πως υπάρχει και περισσότερο...
Η στιγμή περνάει...στιγμιαία και μαζί της αρχίζει η δυστυχία της αναζήτησής της, μια δυστυχία συνειδητή που συγκρίνεται μόνο με την ασυνείδητη δυστυχία αυτού που δεν έχει γνωρίσει την ευτυχία.
Η δυστυχία έχει το πλεονέκτημα της διάρκειας απέναντι στην ευτυχία, είναι η μόνιμη κατάσταση και όχι η εξαίρεση, απαραίτητη όμως γιατί αυτή μας δίνει τα κίνητρα να την καταπολεμήσουμε κυνηγώντας την ευτυχία σ' έναν αγώνα εκ των προτέρων χαμένο όπου ο τελικός νικητής ο θάνατος είναι το αποκορύφωμα της δυστυχίας και τόσο κοντά στην ευτυχία αφού είναι η οριστική ήττα της δυστυχίας...
...πούχουν την λύπη της χαράς και την χαρά της λύπης...
gpoint
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου